Deze zomer las ik de digitale dummy van Erik Akkermans’ boek over cultuurbeleid: In Perspectief. Akkermans kijkt terug op zijn loopbaan die hem onder meer voerde langs de Federatie van Kunstenaarsverenigingen, de Culturele Raad Zuid Holland, twee kunstvakscholen en een adviesbureau. In het boek deelt Akkermans zijn inzichten, schetst hij bijzondere gebeurtenissen en behandelt hij bijna alle aspecten van het culturele leven. Het lezen is een groot plezier, want Akkerman’s stijl kenmerkt zich door evenwichtigheid (nooit een onbezonnen oordeel!), mildheid en gratie. In bijna iedere alinea kwam ik wel een saillant voorbeeld, een pakkende formulering of een mooie vergelijking tegen.
Het boek behandelt uiteenlopende onderwerpen zoals het beleid voor kunstenaars, de cultuureducatie en de kunstencentra, de productiehuizen voor dans, de mediakunst, het leiding geven aan professionals, het maken van beleid en het rekening houden met belangen – maatschappelijk of binnen instituties. Ruime aandacht gaat uit naar de rol die adviesorganen in de culturele sector spelen.
Zo las ik met veel interesse de hoofdstukken over de gemeente Rotterdam en de kunstadvisering aldaar, die per januari 2023 werd opgeheven omdat zij ‘niet meer van deze tijd’ zou zijn. Aan het einde van een treffende en evenwichtige beschouwing schrijft Akkermans daarover: “De Rotterdamse bestuurders krijgen vast weer een keer herkansing. Het is ‘niet meer van deze tijd’ om cultuurbeleid uitsluitend vanuit het stadhuis te bepalen, te initiëren en uit te voeren. Dus het College zal op enig moment zijn visie moeten geven op hoe deze functies voor advies, samenwerking en debat gestalte krijgen. En als de wethouder hierover advies inwint zal hij straks zorgvuldig moeten onderzoeken of hij dat een goed advies vindt of dat het een goed advies is.”
Vermaarde bundel
Publicaties zoals En perspective zijn er maar weinig. Qua opzet en inhoud doet het boek me denken aan ‘Op zoek naar cultuur’, de vermaarde bundel opstellen uit 1980 van Jan Kassies (o.a. directeur van de Federatie van Kunstenaarsverenigingen, secretaris van de Raad voor de Kunst en oprichter van de Theaterschool). Leuk is om in het voorwoord van Akkermans te lezen dat hij Kassies beschouwt als een de grote, vriendelijke (en stimulerende) reus.
Wat mij betreft treedt Akkermans in zijn voetsporen. Hij zegt: “Ik heb gezocht naar de lange lijnen. Problemen veranderen van karakter. Er is vooruitgang. En teruggang. Vaak komen dingen terug. Soms gaat iets teloor waarvan we nu spijt kunnen hebben. De sector is geprofessionaliseerd. Dat is meestal fijn. Soms jammer. Ik hoop dat die lange lijnen voor de lezer zichtbaar worden. Misschien leiden ze af en toe nog eens tot frisse discussies, tot nieuwe of hernieuwde inzichten, misschien ook tot een zucht van opluchting over wat er nu beter gaat. “
Ik beveel dit boek warm aan. Intekenen kan via: www.voordekunst.nl/projecten/19388-in-perspectief-onder-het-hoofdkussen
Français 
Nederlands 
English (UK) 
