Ze maakten de betere Bordeaux-wijnen onbetaalbaar en in Zuidoost Azië worden dagelijks recordbedragen neergeteld voor westerse moderne en antieke kunst. Chinese verzamelaars en speculanten bepalen inmiddels wat telt en wat niet in de kunstwereld. Nieuwste ontwikkeling: ze ontdekken hun eigen kunstenaars. Inmiddels wordt voor een schilderij als ‘Adelaar staand op een dennenboom’ uit 1946 van de autodidact Qi Bashi meer betaald dan voor erkende meesterwerken van Picasso of Lichtenstein. Dit doekje ging in ieder geval voor 65 miljoen dollar van de hand.
Kunstverzamelaars zitten ook niet alleen meer in de bekende vrijplaatsen als Hongkong of Shanghai, maar zijn ook steeds meer op het ‘vaste land’ van China te vinden.
De nieuwe rijken China ontdekken dus kunst, en inmiddels (her)ontdekken ze dus ook de eigen kunstwereld. Zo zou er wel eens een hele nieuwe toevloed van voorheen hier onbekend werk naar het westen kunnen ontstaan. Prijs bepaalt immers voor een deel ook waardering. Waarnemers, geciteerd in dit artikel in de Wall Street Journal vragen zich wel bezorgd af of het hier gaat om de opbouw van een serieuze, op kennis en bewondering gebaseerde kunstmarkt, of dat het puur om speculatie gaat en de zaak instort zodra een paar grote ‘verzamelaars’ besluiten hun winst te verzilveren.