Theatre on demand biedt Britse kwaliteit

Veel geklos op planken. Dat is wat toneel op televisie vooral is. En acteurs met een rare nagalm in intieme scenes. Ook dat. Het is makkelijk schieten op de pogingen om succesvolle voorstellingen op het tv of bioscoopscherm te brengen. Ze geven kijkers bijna altijd het gevoel dat hun medium 80 jaar in de ontwikkeling terug schiet. Daarom faalt ook iedere poging van de Nederlandse Publieke Omroep om onze tamelijk hoog aangeschreven toneelkunst via de tv voor een breder publiek aantrekkelijk te maken. Toneel of opera op scherm is vooral geschikt voor mensen die toch al hadden willen gaan kijken, of die de voorstelling om de een of andere manier hebben gemist en haar alsnog willen zien. Typisch iets voor gespecialiseerde zenders als Cultura of arte, maar niet voor de mainstream televisiekanalen.

Dat bewustzijn is ook in Engeland doorgedrongen, al hebben ze daar veel meer ervaring met het in beeld brengen van toneel dan hier. Zeer sporadisch is daar op de BBC een registratie te zien van toneel of opera, en ook die heeft last van het geruis, gegalm en geklos, dat op tv altijd meer opvalt en stoort dan in het theater. Maar ze hebben in Engeland wel iets wat zulke registraties de moeite van het kijken waard maakt voor een iets grotere kring van liefhebbers: de acteurs en hun taal. Het Britse toneel spreekt een veel groter en internationaler publiek aan dan het Nederlandse toneel, omdat hun acteurs wereldwijd bekend zijn en ook de internationale toneeltaal veel beter beheersen.

En zeg nou zelf: het is toch bijna altijd een genoegen om Patrick Steward (Picard uit Star Trek) of David Tennant (Dr Who) te zien spelen. Ook al is dat in een bizar uitgesproken Shakespearekomedie. Check het zelf met deze leader van Much Ado About Nothing, de Shakespearekomedie die nu ook door De Utrechtse Spelen wordt gespeeld, maar dan anders.

Misschien wordt dat zelfs wel geholpen door het feit dat die figuren bij hun optredens voor het grote publiek altijd al met ‘aliens’ te maken hebben. En zo kijkt de gemiddele theaterleek toch al gauw aan tegen acteurs op een toneel.

Het abonnement op het Britse Digital Theatre is niet gratis. Voor een kleine 8 pond kun je de voorstelling als stream bekijken. Overal ter wereld. Toch handig als je je Engels eens wilt bijspijkeren.