“Verboden!” Of toch niet? Optreden Reinbert de Leeuw maakt nieuwsgierig naar biografie

Het is het soort publiciteit waar zelfs literair agentschap Sebes en Van Gelderen van droomt. Een ruzie tussen biograaf en onderwerp die alle landelijke kranten haalt. Zeker wanneer het geen biografie van pakweg een ex-voetballer betreft die zijn vermogen verspeelde, maar een van eigenzinnig componist en dirigent Reinbert de Leeuw.

Vrijdag lag het boek in de boekwinkels, met op dezelfde dag een lovende recensie in Het Parool, weer een dag later gevolgd door een interview met auteur Thea Derks. “Ik bewonder Reinbert nog steeds” kopt het artikel, waarin uitvoerig op de roerige ontstaansgeschiedenis van de biografie wordt ingegaan. Het venijn zit echter in de laatste zinnen. “Het is zo onterecht dat dit boek verboden werd. Ik vind het schokkend dat er zulke persbreidel kan bestaan. Dat iemand een boek kan tegenhouden omdat de inhoud hem niet zint.”

Au. Een verboden boek. Dat ligt gevoelig.

[Tweet “Een verboden boek. Dat ligt gevoelig”]

De Leeuw kon niet anders dan reageren, wederom in Het Parool: “Ik verbied helemaal niks. Ik werk er niet aan méé, en dat is iets heel anders.”

De woede van De Leeuw is begrijpelijk. Het verbieden van boeken, dat doen we in Nederland niet. Maar niet meewerken? Wie praat met mensen die met De Leeuw hebben samengewerkt, hoort twee woorden opvallend vaak terugkeren: ‘bijzonder’ en ‘moeilijk’. Bijzonder is De Leeuw zeker. Zonder hem zou de Nederlandse muziekwereld er totaal anders uit hebben gezien. De lijst met wereldpremières die hij dirigeerde is onwaarschijnlijk lang. En ook zijn composities worden zeer gewaardeerd, door collega’s en critici.

Een man die een biografie verdient. Dat vond en vindt muziekjournaliste Thea Derks ook. Zeven jaar werkte zij aan die biografie en zij voerde talloze gesprekken met De Leeuw, al vond die al dat gegraaf in het verleden niet zo nodig. “Een biografie zonder biografische gegevens vond ik absurd en dat heb ik hem ook gezegd,” aldus Derks. Niet alleen gingen de gesprekken door, De Leeuw gaf haar zelfs het telefoonnummer van zijn oudste broer.

Natuurlijk, het is mogelijk dat De Leeuw dacht dat Derks met zijn broer wilde praten over De Leeuws Satie-uitvoeringen, maar waarschijnlijk is dat niet. En dus werkte Derks door. Ze bood De Leeuw bovendien het manuscript ter correctie aan.

[Tweet “wij bieden nieuwe leden het boek als welkomstcadeau aan.”]

Een bom ontplofte, toen nog binnenskamers. De Leeuw wilde er niets meer mee te maken hebben, zo vertelde hij Derks en hij wilde de biografie niet autoriseren. Hij weigerde niet alleen de problematische passages met haar te bespreken, maar stuurde ook, toen NRC het nieuws naar buiten bracht, journalisten weg met niet meer dan dat hij op ‘inhoudelijke gronden’ was afgehaakt.

Nu zegt De Leeuw echter dat hij nooit in staat is gesteld “om maar iets te zien”, dat Derks zijn vertrouwen “van meet af aan” heeft beschaamd en dat zij bijvoorbeeld veel te weinig aandacht besteedt aan zijn vriendschap met Harry Mulisch. Wees blij, denkt de Reve-liefhebber, die weet hoe gevoelig een biografie kan liggen.

Wij gaan het zelf lezen. En U ook.

[bol_product_links block_id=”bol_53e8a4d78f545_selected-products” products=”9200000026257133″ name=”thea2″ sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]