Tjeerd Posthuma: ‘Millennials, mensen van mijn generatie, kunnen heel slecht tegen teleurstellingen. Ik wilde een boek schrijven over een jongetje dat heel veel mee had in zijn leven en al op vrij jonge leeftijd slecht met tegenslagen kon omgaan. Dat idee evolueerde naar het perspectief van zijn oudere zus, die jaloers is op haar broertje maar dat zelf niet zo goed doorheeft.’
In Stad van Goud is het 2008 als Claire in een jeugdstrafinrichting zit. Zij reconstrueert waarom ze daar is terechtgekomen. Ze vertelt over de Vinexwijk waar ze opgroeide, over school, over wat er met haar broertje Orville is gebeurd, waarom hij er niet meer is.
Tjeerd Posthuma (1991) schrijft sinds zijn zestiende voor Sesamstraat. Ook publiceerde hij in nrc.next. Hij studeerde Theaterwetenschap en werkt nu als dramaturg voor Theater Bellevue in Amsterdam.
Nieuwbouwwijk
Posthuma groeide op in een nieuwbouwwijk in Nieuwegein: ‘Het boek gaat eigenlijk over verhalen vertellen en verzinnen. In zo’n Vinexwijk zit heel veel fantasie en hoop van mensen dat het een succes wordt, maar dat is vaak nog maar de vraag.’
In een wijk in aanbouw zijn niet veel voorzieningen. Hoe is dat voor een jong opgroeiend kind? Posthuma: ‘Als je niet veel anders gewend bent, kan de komst van een shoarmatent al een hoogtepunt zijn. Er is geen geschiedenis in een Vinexwijk.’
Chaos
Als de ik-figuur Claire heel jong is, wil ze graag een broertje. Dat broertje komt er ook en daar is Claire heel blij mee. Lijkt het. Maar het broertje is succesvoller dan zij en ze voelt zich door hem in alles voorbijgestreefd. Dat zit haar dwars. In de jeugdgevangenis probeert ze te reconstrueren waarom de beslissingen die ze genomen heeft, hebben geleid tot haar veroordeling. Waarom ging ze wiet dealen? Is het waar wat zij vertelt? Waarom denkt haar begeleidster dat ze te veel fantaseert?
Posthuma: ‘De werkelijkheid is een totaal chaotische bak feiten, waarvan niemand precies weet hoe het zit. De vraag is of het erg is om jezelf voor de gek te houden.’
Over deze podcast
In de podcastserie Het Verhaal komen schrijvers aan het woord over hun boek. De interviews duren lekker lang, ongeveer 45 minuten dus er is genoeg tijd om dieper op de inhoud in te gaan. Zowel fictie als non-fictie en min of meer wekelijks. Ook met beroemde en minder beroemde Nederlandse en Vlaamse schrijvers.
Vorige aflevering
Thijs Zonneveld over Mijn gevecht, een biografie van Thomas Dekker.
In Mijn gevecht vertelt voorheen supertalent Thomas Dekker over zijn gefnuikte wielercarrière. Thijs Zonneveld schreef het op. Toen Dekker prof werd bij de Raboploeg kwam hij in een cultuurtje terecht van drank, drugs en hoerenbezoek. Dekker ging er in mee. Waarom begon Dekker met doping? Was er niemand die hem kon tegenhouden? Dekker komt uit een betrekkelijk eenvoudig milieu en werd als een prinsje behandeld in zijn jeugd. Als jongere leefde hij volledig voor de wielersport, dat veranderde toen hij prof werd.
