Eddy Bellegueule live. Nog steeds indrukwekkend, maar doet ook  smachten naar het echte ding.

De beste manier om een boek te bewerken is er een vertelvoorstelling van te maken. Zulk theater, waarin de spelers zich losjes op de zaal richten en het verhaal als verhaal brengen, zag ik vaak in mijn jaren als jeugdtheaterrecensent. Vrijwel altijd goed en het jonge publiek genoot. Ik vroeg mij af waarom dit soort gretig theater zo weinig voor een volwassen publiek wordt gemaakt, zelfs vorige week nog in een podcast-interview met Moniek Merkx, die dat genre zo’n beetje uitvond.
Gisteren zag ik ...