Ga naar de inhoud

Inez Wolters maakt familievoorstelling met circus van Strawinsky: “Ik geloof dat kinderen van tien een boel aankunnen.” #festivalcircolo

Het Tilburgse kamerorkest Kamerata Zuid brengt met danseres en choreograaf Inez Wolters L’Histoire du Soldat van Igor Stravinsky uit als familievoorstelling. De voorstelling gaat deze week in première bij Festival Circolo, Nederlands grootste circusfestival, eveneens in Tilburg.

Wolters is een alleskunner. Met Zwermers ensceneert ze dans op locatie, met participatie van het publiek. Daarnaast leidt ze met haar wilde en fantasievolle kostuums, subtiele teksten en een heldere spoken word-stem de Tilburgse band La Piratesse. Met een wisselende samenstellingen tot acht muzikanten, vertolkt de band songs in het Nederlands en het Engels, waarin de existentiële teksten van Wolters op indrukwekkende manier samengaan met live-muziek, kostuum en algehele enscenering. La Piratesse is direct én poëtisch.

Het optreden maakte indruk op Frank Adams, de dirigent en artistiek leider van Kamerata. Hij nodigde haar uit voor de samenwerking. Wolters zal alle rollen in het wonderlijke verhaal van Stravinsky vertolken, waarbij haar kostuumsontwerpen uiteraard een belangrijke rol spelen. Ze herschreef bovendien de teksten van de fabel over een soldaat die terugkeert uit de oorlog en verleid wordt door de duivel.

“L’Histoire du Soldat is een raar en moeilijk verhaal. Sommige aspecten zijn echt ouderwets, dat het over een man gaat en de duivel, dat de vrouw geen stem heeft. Bij mij is zij een prins—es. Maar ik vind die moeilijkheid ook heel intrigerend. Ik ben verliefd op een aantal muziekstukken en ik zag meteen de match met mijn praktijk van kostuum- en personagewisselingen met La Piratesse. We noemen La Piratesse een performance-band. Het gaat er niet om dat ik de diva speel. De kostuums zijn een manier om iets uit te drukken. Net als de transformaties, die ik op het toneel doe. Zodat je iedereen kan zien wat er gebeurt.”

Naast de beroemde, indrukwekkende maar ook grillige muziek van Stravinsky en het voltallige strijkorkest mee op het podium, heeft Wolters nog een derde partner uitgenodigd, de circusartieste Julia Campistany.

“Het gaat mij om allerlei verleidingen, niet alleen om geld en rijkdom. Alle mensen worstelen daarmee, vinden een balans en vallen dan weer terug. Daarom heb ik ook Julia Campistany als circusvrouw uitgenodigd. Met haar mouth-balancing act (dat je dingen laat balanceren op een stukje metaal dat uit je mond steekt) vormt zij een tegenkracht, een fysiek tegenspel voor mij. Zij gaat over het zoeken van balans. Haar werk is vol risico en kwetsbaar.”

“In mijn L’Histoire du Soldat zit veel minder tekst. De kostuums en de beweging vertellen ook het verhaal. Ik heb de teksten zelf bewerkt. Korter en puntiger gemaakt, abstracter ook, waardoor ze minder gedateerd zijn en voor meer mensen herkenbaar. Doordat ik alle vier de personages speel, wordt het ook abstracter. De duivel en de soldaat wisselen ook geen geld uit, maar zoiets als de ziel misschien. Er is ook geen kasteel, geen dorp, geen boek, geen viool. Maar het blijft wel een sprookje.

“We lossen de worsteling met de verleidingen niet op. Je kunt niet continue even gelukkig zijn. We worden steeds opnieuw verleid. We storten ons keer op keer in het ongeluk. Het is een herhaling van zetten. Ik word een soort verteller van het steeds opnieuw vertelde, eeuwigdurende verhaal.”

“Bij mij komen alle personages voort uit de verteller. Ik kan mens en duivel zijn, maar ook mens en prinss-ess. Voor mij gaat L’Histoire vooral over een innerlijk conflict, ook al komen de verleidingen van buiten. Daarom heb ik ook halve kostuums ontworpen, zodat je altijd de speler naast het personage ziet. Ontwerper Bart Hess heeft me daar geweldig bij geholpen.”

Heb je rekening gehouden met een publiek van 10plus?

“Nee, niet echt. Er is veel afwisseling, veel te zien, van discipline naar discipline, van spoken word naar beweging, naar kostuum naar balancing act. Ik geloof dat kinderen van tien een boel aankunnen en dat dit een universeel verhaal is geworden.”

Fransien van der Putt

Fransien van der Putt is dramaturg en criticus. Zij werkt o.a. met Lana Coporda, Vera Sofia Mota, Roberto de Jonge, João Dinis Pinho & Julia Barrios de la Mora en Branka Zgonjanin. Zij schrijft over dans en theater voor Cultureel Persbureau, Theaterkrant en Dansmagazine. Tussen 1989 en 2001 mixte zij tekst als geluid bij Radio 100. Tussen 2011 en 2015 ontwikkelde zij een minor voor de BA Dance, Artez, Arnhem – over artistieke processen en eigen onderzoek in dans. Binnen haar werk heeft zij speciale aandacht voor de betekenis van archieven, notatie, discours en theatergeschiedenis in relatie tot dans in Nederland. Samen met Vera Sofia Mota onderzoekt zij in opdracht van www.li-ma.nl het werk van video-, installatie- en peformance- kunstenaar Nan Hoover.View Author posts

Klein Lidmaatschap
175 / 12 Maanden
Speciaal voor organisaties met een omzet  of subsidie van minder dan 250.000 per jaar.
Geen storende banners
Een premium nieuwsbrief
5 proefabonnementen op de nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten over ons beleid
Inzage in de financiën
Exclusieve archieven
Zelf persberichten (laten) plaatsen
Eigen mastodon account op onze instance
Cultureel Lidmaatschap
360 / Jaar
Voor culturele organisaties
Geen storende banners
Een premium Nieuwsbrief
10 proefabonnementen op de nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten
Inzage in financiën
Exclusieve archieven
Zelf persberichten (laten) plaatsen
Eigen mastodon-account op onze instance
Samenwerking
Privé Lidmaatschap
50 / Jaar
Voor natuurlijke personen en zzp’ers.
Geen storende banners
Een premium nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten over ons beleid
Inzage in de financiën
Exclusieve archieven
Eigen mastodon account op onze instance
nl_NLNederlands