Ik heb dus vijf minuten lang in de studio van singer-songwriter Patrick Watson gezeten. Hij speelde wat. Legde zijn telefoon in de asbak. Zei wat tegen zijn labrador. En ik kon rustig rondkijken terwijl hij speelde. Achter me, voor me. Onder en boven. Niets mooier dan bij een artiest thuis te zitten, terwijl hij speelt. En hij had geen last van me.
Het Plein van de Hemelse Vrede, Berlijn tijdens de val van de muur, Mars. Ook allemaal plekken waar ik graag zelf rond zou hebben gekeken. Je kunt we...
You can now log in to continue reading!
Welcome to the Culture Press archive! As a member, you have access to all, over 4,000 posts we have made since our inception in 2009!
(Recent posts (less than three months old) are available for all to read, thanks to our members!)
Become a member, or log in below:
English (UK) 
Nederlands 
Français 
You must be logged in to post a comment.