Vrouwen, moord, drank en littekens in HBO’s Sharp Objects, waar ‘bless your heart’ eigenlijk ‘fuck you’ betekent.

Benauwdheid. Een gevoel van beklemming overheerst bij het zien van de nieuwe (mini)serie uit de stal van HBO, Sharp Objects. De serie is deze week van start gegaan, maar ik mocht alvast een aantal afleveringen zien. HBO’s Sharp Objects is een verfilming van het gelijknamige boek van Gillian Flynn, schrijfster van onder andere het spannende Gone Girl. Met Sharp Objects komt HBO, na Big Little Lies, met wederom een fascinerend moordmysterie. Alleen nog beter.

Amy Adams speelt de hoofdrol van de wodka-drinkende verslaggeefster Camille Preaker uit St.Louis. Zij wordt door haar redacteur naar haar geboortedorp gestuurd om verslag te doen over twee meisjes— een is vermist en de andere is dood. Door middel van flashbacks word het in het begin van het verhaal al duidelijk dat Camille’s demonen verbonden zijn met dit stadje, Wind Gap. In welke extreme mate, dat wordt langzamerhand duidelijk.

Zuidelijke littekens

De donkere, klamme, gespannen zuidelijke sfeer van Sharp Objects doet erg denken aan HBO’s True Detective, met name het eerste en beste seizoen. Wind Gap is het stereotype zuidelijke gehucht, waar iedereen alles van elkaar weet, of denkt te weten. De inwoners zijn van óf oud geld óf ‘trash’. Southern hospitality staat hoog in het vaandel, maar botst met het wantrouwen naar alles wat vreemd is, (en) niet authentiek Wind Gap. Om het beeld van het oude zuiden compleet te maken, heeft de familie van Camille ook nog een donkere huishoudster in dienst. Uiteraard is deze het tegenovergestelde van de kille, hooghartige moeder.

Met behulp van korte en dynamische flashbacks naar haar jeugd en familieleven wordt duidelijk waarom Camille in een constante staat van (alcoholische) verdoving leeft. Nog belangrijker, in welke mate het haar heeft beschadigd. Zowel letterlijk als figuurlijk. Haar innerlijke pijn is naar buiten getreden. Ze is namelijk van top tot teen —van romp tot enkels— bedekt met littekens. Camille heeft haar lichaam gebruikt als canvas om daar, letterlijk, haar pijn in te snijden.

Mannen zijn een bijzaak

Net als in Big Little Lies ligt de focus in Sharp Objects op vrouwen en vooral op hun onderlinge relaties. Met name tussen Camille, haar Southern Belle moeder Adora (voortreffelijke rol van Patricia Clarkson), Camille’s Janus halfzus Amma en haar overleden halfzusje Marian. Mannen lijken niet echt van belang in Sharp Objects.

Hoe meer blikken je ‘achter de schermen’ van Huize Preaker krijgt, hoe duidelijker het wordt dat niets is wat het lijkt. Net als “Bless your heart” eigenlijk “Fuck you” betekent.

Dochter Amma is niet het lieve, perfecte popje dat ze haar moeder wil doen geloven, noch is ze alleen de verwende, rolschaatsende, drinkende mean girl. Daarnaast is de overheersende liefde en aandacht van een moeder niet altijd vanzelfsprekend en/of gezond. Alles in Wind Gap is ruw en net als een etterende wond moet dat op den duur ook openbarsten. Wat Sharp Objects ook vooral duidelijk wil maken is dat je vrouwen niet moet onderschatten, op geen enkel punt.

HBO’s Sharp Objects is donker, ruw en mysterieus, een serie die je in de greep heeft en houdt. Waar elke aflevering je doet smachten naar de volgende. Het is een ‘must see’ deze zomer.