Politiek is de gemeente Noordwijk geen toonbeeld van beschaving, sportief – voetbal, surfen – gaat het gelukkig een stuk beter en qua cultuur biedt de kustgemeente een prachtig palet aan theater, muziek en beeldende kunst.
Zo genoten we afgelopen weekend, voor de 24e keer al weer, van Opera aan Zee. Een parel van een festival dat af en toe even aandacht kreeg in landelijke media, en waarschijnlijk volgend jaar extra in de bus zal blazen bij het zilveren jubileum.
Slimste mens
Steeds in het voor- en/of najaar vinden in tuinen van Noordwijkse villa’s opera-uitvoeringen plaats, zoals afgelopen dagen La Traviata en Don Pasquale en recitals van de Nederlands-Iraanse sopraan Lilian Farahani and Francis van Broekhuizen (eerder geboekt, inmiddels door De Slimste Mens een BN’er). Een leuk uitstapje dit jaar was een ‘Opera Revue met Willy & Johnny’, een uur lang repertoire van Willy Alberti and Johnny Jordaan van tenoren Jeroen de Vaal en Willem de Vries.
Zaterdag mocht ik hiervan genieten in de tuin van Landgoed Klein Leeuwenhorst waarvan de geschiedenis teruggaat tot in de 13e eeuw. Ruisende bomen, overvliegende gakkende ganzen en een publiek dat de gure wind te lijf ging met een wijnpicknick. Want het kon verkeren afgelopen kwart eeuw: dan weer lig je prinsheerlijk in het gras in het zonnetje, maar soms zit het even tegen. Waarbij zaterdag het prachtige slot van het drama van de ‘verboden’ liefde van Violetta (Selma Harkink) en Alfredo (Jan Willem Schaafsma) in La Traviata passend samenviel met de eerste regenbui.
Grachtenfestival
En, niet te vergeten, Opera aan Zee biedt jaarlijks jonge talenten de kans om met hun aria’s en duetten voor publiek op te treden. Dat alles onder de bezielende begeleiding van Jeroen Sarphatie (bekend van het Grachtenfestival 2019) , op de vleugel al vele jaren de drijvende muzikale kracht van Opera aan Zee. Onvermoeibaar heeft Jeroen vele van de fraaie rij artiesten van Opera Aan Zee begeleid.
Tuinen vormen een perfect decor in coronatijd, al stonden de stoelen voor de zekerheid 1,5 meter uit elkaar en was de avond binnen – bij Hotel Huis ter Duin – beperkt in bezoek. Maar massaal is Opera aan Zee nooit geworden, integendeel, het is even wonderlijk als prettig dat doorgaans slechts een paar honderd mensen deze voorstellingen bezoeken. Het is een elitair gebeuren, je ziet er vrijwel enkel welgestelde witte ouderen, maar godzijdank is er nog plaats voor deze biotoop. Qua ruimte iets te veel wellicht, aan de omvang van hun tuinen te zien. Maar die stellen ze maar mooi ter beschikking aan Opera aan Zee.
En echt voor iedereen, want dankzij giften en subsidie hoeft niemand voor de entreeprijs weg te blijven. Opera aan Zee was zelfs jarenlang extra gratis te bezoeken, met een vriendelijk verzoek om een gift; en ook nu nog houdt het organiserend paar Lenny Vulperhorst en Kunie Blom de prijzen zo laag dat iedereen met interesse in opera kan komen. Zeker in coronatijd blijkt hoe waardevol deze prachtige lokale traditie is.
Schilderen
De klapstoelen zijn nog niet opgeruimd en de vleugel opgehaald of ‘Lenny & Kunie’ geven Noordwijk en omgeving al het Schilderfestival van Noordwijk dat deze week voor de 23e keer plaatsgrijpt. Tientallen schilders uit binnen- en buitenland plaatsen hun ezel een week lang langs strand en duinen – wind en stuifzand dienende – en dorpsstraatjes en stellen hun werk direct tentoon; voorheen in een tent op het strand maar nu in Museum Noordwijk.
Zo’n festival geeft een dorp letterlijk en figuurlijk kleur. En ook hier: iedereen met een kleine spaarpot kan een tastbare herinnering aan de muur hangen. Ik deed het met een werk van een ‘artist in residence’, de schilder die in vroeger jaren Opera aan Zee al schilderend vastlegde.
Prachtig theater
En of dat nog niet genoeg is, kwam de maandenlange voorbereiding van theaterstuk ‘Wat zou jij doen?’ van Zeep aan Zee afgelopen week tot een apotheose: de 17-jarige Frederique wordt tijdens een bezoek aan het lokale Museum Engelandvaarders teruggeworpen van 2020 naar 1943, en komt midden in de oorlog terecht. En dan wordt de belangrijkste levensvraag niet of je je filmpje op Instagram of Tiktok zal posten, maar welke keuzes je maakt als jonge vrouw: lijdzaam toezien zoals de meeste Nederlanders (moesten) doen of zich in het labyrint van het verzet begeven met Nazi-blokkades en verraad. Welke keuzes maak je? Hoe moedig ben je dan?
Een prachtig theaterstuk in een combinatie van toneel, historisch filmmateriaal en livemuziek ontspon zich voor een – door corona in omvang beperkt – publiek in zes middag- en avondvoorstellingen, mede met bezoek aan het boeiende Museum Engelandvaarders – aan te bevelen voor scholieren. Drager van Zeep aan Zee is Martine Zeeman die met haar TheaterHuis een vijver aan talent kweekt van jongeren die meer dan eens op de hogere theaterpopleidingen terechtkomen
Wat rest van ‘Wat zou jij doen’ is de trailer, maar je mag hopen dat ook deze voorstelling buiten de grenzen van het dorp Noordwijk mag treden. Ook voor de welwillende sponsors die dit mogelijk maken zoals Vfonds, Fonds 1818, VSB Fonds, Gravin van Bylandtsichting, en de lokale sponsors Baalbergen Fonds en MoBoFoundation (Hotels van Oranje).
Kunstklank
En dan hadden we het nog niet over de jaarlijkse voorstellingen in de open lucht, vaak op het strand, van de stichting Kunstklank in Noordwijk, zoals dit jaar Zomerreis 1.5 op het prachtige landgoed Calorama. Ook hier weer de combinatie van kunstzinnige creativiteit – onder leiding van de muzikaal en theatraal begaafde Herma van Piekeren, onvermoeibare inzet van vrijwilligers en welwillende sponsoren die tot een cultureel hoogtepunt leiden waar je weer een poos op kunt teren. Gewoon op je fietsje erheen, lekker buiten met vriendelijk publiek genieten van de inzet en pracht.
Waarmee eens te meer duidelijk wordt dat je het vliegtuig niet hoeft te nemen om geluk te ervaren. We kunnen nog zoveel en die prachtige, rare gemeente Noordwijk toont waartoe dat kan leiden…
English (UK) 
Nederlands 
Français 
