Critici hebben standaard een andere mening dan het gemiddelde publiek. Dat blijkt, vertelt Marijn Lems, theaterjournalist bij NRC en Theaterkrant, uit dit onderzoek. Reden voor ons om daar eens nader op in te gaan in de Cultuurpers Nerd-Podcast over de diepere details van het vak van kunstjournalist. Opnieuw drie kwartier voor anekdotes en spannende onthullingen over het priveleven van de recensent.
Een paar quotes:
‘Ik spreek na afloop van een voorstelling best wel veel mensen, maar het gaat eigenlijk nooit over de voorstelling zelf. Ik blijf wel vaker lang hangen na een voorstelling, langer dan veel van mijn collega’s, omdat ik veel makers ken. Ze zijn natuurlijk benieuwd naar wat ik ervan vond, maar ik wil de makers niet vlak na de première met mijn mening lastigvallen. Je wilt ook niet iets gaan afkraken als je merkt dat iemand een hele leuke avond heeft gehad.’
‘Er was een film waar ik niet zo enthousiast over was, maar toen vertelde een bevriende auteur op Facebook iets over die film wat mij een sleutel gaf om de film heel anders te gaan zien. dat komt best vaak voor. Het laten bezinken van een voorstelling zit bij mij vooral in het praten met andere mensen over het werk.’
‘Het is wel een tekortkoming in ons vak dat er weinig diversiteit is onder de theatercritici. We zijn allemaal hoogopgeleid en bijna zonder uitzondering wit met een middenklasse achtergrond. Dat vind ik een gemis. Professionele critici zouden een bredere weerslag van de samenleving moeten zijn. De groep is te homogeen.’
Volgende week weer een aflevering, onder meer over jeugdtheater. Heb je vragen, laat het ons weten!
Deel 1:
Marijn Lems: ‘Ik schrijf voor mensen die het avontuurlijke in de kunst niet uit de weg gaan.’
English (UK) 
Nederlands 
Français 
%20over%20twijfel%20en%20eenzaamheid%20van%20kunstjournalist:%20‘We%20zijn%20allemaal%20hoogopgeleid,%20wit%20en%20uit%20de%20middenklasse.%20Het%20mag%20van%20mij%20diverser.’){kind=link}