Zondag 10 september opende Podium Klassiek het seizoen in een wel heel uitgeklede versie. Floris Kortie stond er helemaal alleen voor. In de wereld van publieke omroep en klassieke muziek, waarin dingen meestal drie jaar van tevoren al vastliggen, was er iets aan de hand. Ik voelde een einde naderen.
Podium Witteman was hier in huis een vaste waarde geworden. We zijn hier geen van allen enorme kenners van de klassieke muziek, laat staan van die wereld, maar juist daarom was het fijn aanschuiven bij Opa Witteman, die wat morsige oom Boddé en het creatieve adhd-neefje Floris Kortie. Ze waren familie geworden.
All in the family
Toen stopte opa Witteman en hielden we ons hart vast. De kracht van het programma met opa was immers diens liefde voor muziek, in combinatie met een totaal ongemak in het omgaan met rare gasten en de fratsen waar met name Neef Kortie voor zorgde. Een soort Seinfeld/All in the Family, maar dan met cello en piano, zonder Edith.
Er was genoeg ontregeling om ontroering mogelijk te maken, als er weer eens een artiest optrad met zoveel présence dat die zelfs via de tv de huiskamer vulde.
Tante Dieuwertje
Nadat Opa vertrok, kwam tante Dieuwertje zo nu en dan langs, maar nooit echt van harte. Neefje en Oom hadden een interessant soort samenleving met elkaar opgebouwd, maar zonder de strenge invloed van opa begonnen hun onderlinge irritaties soms wel op te vallen. Dieuwertje bleef ongemakkelijk, en was regelmatig elders. Ze kwam er niet echt in.
Oom Boddé had zichzelf steeds vaker niet in de hand, zijn ontroering werd steeds minder invoelbaar en het ongemak werd in de laatste uitzendingen voor de zomer dit jaar steeds opvallender.
Een leeg huis
En nu opende het seizoen gisteren met alleen Floris Kortie. Mike Boddé heeft het verstandige besluit genomen even aan zichzelf te gaan werken. ‘In ieder geval tot december’, zei Kortie in zijn aankondiging. Dieuwertje Blok keert niet meer terug, maar zal in het voorjaar met een eigen programma komen. Ze gaat daarin op bezoek bij klassieke ensembles, begrepen we.
Daar stond Floris, na een grappige intro waarin bordkartonnen instrumenten een mooi Picasso-achtig sfeertje hadden gezet: houtje-touwtje, zou ik nu zeggen, want het lijkt erop dat we aan het laatste halfjaar van Podium Klassiek, voorheen Witteman, begonnen zijn. Want zo lopen de hazen in Hilversum.
Geen vervanging
Het is natuurlijk maar een volledig met de natte vinger gemaakte veronderstelling, maar als er kennelijk niet echt serieus is gezocht naar een vervanging van Dieuwertje, als brug naar de oudere generaties, en als het vertrek van musicus en bourgondiër-met-zwaar-gemoed Mike Boddé niet opgevangen kon worden, lijken we in een sterfhuis terecht te zijn gekomen.
Ik zeg dus met nadruk ‘lijken’, want in Hilversum weet je het maar nooit. Dat ze nog tot december doorgaan, spreekt ook voor zich. Hoe dan ook zijn er afspraken gemaakt met artiesten en ensembles, is de zendtijd en de opnameruimte gereserveerd. Gelijk stoppen zou alleen maar geld kosten.
Spierbundel
Wat nu? Wordt Podium Klassiek in januari vervangen door Blokje Klassiek? Wat gebeurt er dan met huisorkest Fuse? En wat mag Floris gaan doen? Floris is nou net dat VPRO-achtige ontregelaartje dat een klassiek programma nodig heeft om ook mensen buiten de bubbel geïnteresseerd te houden. Gewoon domme en gênante dingen doen.
En vooral hem niet vervangen door een instagrammable spierbundel met een kek dirigeerstokje. Al zal dat waarschijnlijk beter zijn voor de kijkcijfers.
We gaan het zien. Waarschijnlijk heb ik ongelijk. Hopelijk bewijst Kortie dat hij langer recht heeft op dat tijdslot op de vroege zondagavond. Het is hem gegund.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
