Skip to content

fountainhead

ITA is a hopeless name for an art house. But there is no alternative for Amsterdam's city theatre

Toneelgroep Amsterdam and Stadsschouwburg Amsterdam will continue together as 'Internationa(a)l Theater Amsterdam' (ITA). Not to be confused with the just-removed Internationaal Danstheater Amsterdam. I find the name 'ITA' rather chilly. Maybe as cold as Toneelgroep, but at least that still contained the word 'group'. That has something cosy about it. ITA is something like ING. Great ambition and no roots. For a moment... 

‘Was Couperus 10 jaar later geboren, had hij al die verpakking niet nodig gehad’

Regisseur Ivo van Hove koos de ‘boeken der kleine zielen’ cyclus als slot van het Couperusdrieluik bij Toneelgroep Amsterdam. Eerder regisseerde hij ‘Stille Kracht’ (2015) en ‘De dingen die voorbijgaan’ (2016). Dramaturg Koen Tachelet bewerkte Couperus’ Magnum Opus voor het theater. De boeken ‘De kleine zielen’, ‘Het late leven’, ‘Zielenschemering’ en ‘Het heilige weten’ vormen samen de cyclus ‘De boeken der… 

passions humaines, guy cassiers, photo Kurt van der Elst

Hidden lusts of Belgians lead to great art on #HF15

2014 was the year of Ayn Rand's The Fountainhead, award-winning stage adaptation by Ivo van Hove. This year, that performance has been outstripped by 'Passions Humaines', written by Erwin Mortier, magisterially designed by Guy Cassiers. Again at the Holland Festival, confirming its place as a stage for the great debate on art. Two plays in which architecture, artistry and... 

Photo: Monique van de Wijdeven

The 10 theatre performances you actually wanted to see in 2014, even if you had to leave Amsterdam for half of them

It's raining annual lists and we're merrily joining in. As subjective as anyone, after all, no one sees everything, and opinions on taste can always differ. Of course, also in this list many performances in or from the Randstad, but half of them were not yet shown there. And all genres mixed together. As long as it is theatre. With the only limitation: no repeats, apologies Ring and Lohengrin (DNO), St John Passion (NRO). And no dance, because for that our partner dance audience

Sallie Harmsen and Joris Smit in Tasso (photo Kurt van der Elst)

Drama about art: to do or not to do? Ivo van Hove and Sallie Harmsen think so.

The National Theatre will premiere Blueprint for an Even Better Life on 8 November 2014, which addresses, among other things, the position of artists in society. A theme that also featured in their recent Tasso, and in Toneelgroep Amsterdam's successful The Fountainhead. Is the subject of art back on the theatre agenda due to the changed cultural politics of the past... 

Matthias Mooij (1976-2014): een carrière die er had moeten zijn.

Hij had een belangrijk regisseur kunnen worden, maar was op de verkeerde tijd, op de verkeerde plaats. Uiteindelijk heeft zijn ziekte Matthias Mooij dodelijk dwarsgezeten. Gisteren overleed deze nog jonge theatermaker aan longkanker, dik anderhalf jaar na de première van zijn eerste grote-zaalproductie: Mogadishu. Met die voorstelling, van een stuk geschreven door de Engelse schrijfster Vivienne Franzmann, zette Mooij een nieuwe toon in het theater: niet langer greep hij terug op in het theater vertrouwd, vooral Duits en Oostenrijks repertoire, maar koos hij voor Britse auteurs.

Aufführung der Komposition " Delusion of the fury " von Harry Partch in der Musiktheater Inszenierung von Heiner Goebbels mit dem Ensemble musikFabrik in der Jahrhunderthalle Bochum im Rahmen der Ruhrtriennale 2012-14 am Mittwoch, 21.08.2013

Seeing music (and not hearing it?)

Vanwege mijn fascinatie voor de complexe relatie tussen luisteren en kijken, besloot ik drie voorstellingen tijdens het recente Holland Festival te bezoeken en te ervaren wat er gebeurde als ik probeerde oren en ogen in gelijke mate de kost te geven. De eerste was “Delusion of the Fury” (1966) van de Amerikaanse componist Harry Partch, de tweede een concertante uitvoering van Philip Glass’ opera “The CIVIL warS” (1983), de derde een uitvoering van Franz Schuberts “Die Winterreise” (1827) waarbij vierentwintig korte films van de Zuid-Afrikaanse kunstenaar William Kentridge werden vertoond.

Ayn Rand spookte al in 2006 door het Nederlandse theater.

Ivo van Hove heeft niet alleen een toneelstuk gemaakt op basis van Ayn Rands ideeënroman The Fountainhead. In 2006 wilde de artistiek leider van Toneelgroep Amsterdam er zelfs een heel nieuwe inrichting van het toneelbestel op baseren. 8 jaar later kunnen we constateren dat alleen de negatieve kanten van Van Hove’s visioen zijn gerealiseerd.

7 verwarrende redenen waarom de toneelversie van The Fountainhead rammelt, maar u toch moet gaan.

Weer actueel, nu Toneelgroep Amsterdam de voorstelling herneemt, mijn recensie uit 2014. Deze week ging de toneelbewerking van The Fountainhead in première. Het boek is verschrikkelijk, de voorstelling rammelt, de acteurs winnen maar nipt. De inhoud schept echter nog meer verwarring en dat is de reden waarom ik u niet zal tegenhouden om te gaan kijken. En Hans Kesting natuurlijk. Ik zet het even op een rijtje.

Small Membership
175 / 12 Months
Especially for organisations with a turnover or grant of less than 250,000 per year.
No annoying banners
A premium newsletter
5 trial newsletter subscriptions
All our podcasts
Have your say on our policies
Insight into finances
Exclusive archives
Posting press releases yourself
Own mastodon account on our instance
Cultural Membership
360 / Year
For cultural organisations
No annoying banners
A premium newsletter
10 trial newsletter subscriptions
All our podcasts
Participate
Insight into finances
Exclusive archives
Posting press releases yourself
Own mastodon account on our instance
Collaboration
Private Membership
50 / Year
For natural persons and self-employed persons.
No annoying banners
A premium newsletter
All our podcasts
Have your say on our policies
Insight into finances
Exclusive archives
Own mastodon account on our instance
en_GBEnglish (UK)