Ik heb het zomaar gedaan. Een voorstelling uitgeroepen tot de belangrijkste theatervernieuwing sinds 20 jaar. Dat is durven. Ook al heb ik de termijn in een volgende tweet wat vager gemaakt, want, ja, er is de afgelopen jaren best wel wat vernieuwd, zo links en rechts in de theaters. Dus laten we het houden op ‘de laatste jaren’. En dan staat er dus: ‘De Orde van de Dag’ is de enige echte theatervernieuwing van de laatste jaren.
So hee.
Grote kans dat een gemiddelde hardwerkende Nederlander nooit iets meegekregen heeft van De Orde van de Dag, en datzelfde geldt ook voor de gemiddelde fanatieke theaterbezoeker. ‘De Orde van de Dag’ heeft zich immers vooral afgespeeld in de kleine ‘Blauwe’ zaal van de Utrechtse Stadsschouwburg. Dat is dus klein en niet in Amsterdam en dan duurt het heel erg lang voordat je meetelt in het Nederlandse theater.
Feit: Amateurs in het (volslagen ten onrechte met sluiting bedreigde!) landelijk amateurtheatermekka De Engelenbak in 020 vallen eerder op in de sector dan profs die een nieuw ding doen in De Blauwe Zaal in 030.
Dinsdag 4 september 2012 stonden ze dan opeens in Amsterdam, en niet zomaar in Amsterdam, maar in De Stadsschouwburg aan Het Leidseplein. Maar omdat ze nieuw en onbekend waren, was de zaal leeg. Dus draaaiden ze het toneel om en riepen de kleine honderd toeschouwers bij zich op het podium , zodat we achter de ‘spelers’ uitzicht hadden op de lege, barokke tribunes van de Toneeltempel.
Het maakte voor de zenuwen van de bedenkers niet uit. Gespannen als een veer stonden Greg Nottrot (door NRC herhaaldelijk aangeduid als Greg Northrop) en Oscar Kocken hun Utrechtse ding over te brengen op Amsterdam en dat lukte dus maar half. Moeilijk hoofdstedelijk festivalpubliek en gespannen bilnaden gaan slecht samen. Dat er toch nog gelachen werd toont de kracht aan van het format.
Want hoe zit dat? Theatermensen zijn de laatste jaren nogal bezig met het steeds maar weer formuleren van hun eigen noodzaak en het belang dat ze in deze wereld hebben. De paringsdans tussen kunstenaars en beoordelaars bij overheden en pers heeft de afgelopen jaren nogal eens geleid tot nieuwe vormen die alleen nieuw waren voor de mensen die de oude vormen kenden, en dat waren er dan weer net te weinig, zodat. Ehm. Nu ja, gaan we het later nog eens over hebben.
Het nieuwe van De Orde van de Dag zit hem dus in iets anders. Op onderdelen is het concept van dit ding namelijk oud. Instant cabaret, snel geschreven sketches en liedjes kennen we bijvoorbeeld van het VARA-programma Kopspijkers en zijn opvolgers Koefnoen en Draadstaal. Voor ter plekke verzonnen theater hebben we Theatersport en de Lama’s en muziekorkestjes die snel iets in elkaar jammen: dat gebeurt al eeuwen in de jazz. Het is dus de combinatie die nieuw is, en ook de ambitie die eronder ligt. Nottrot, Kocken en de rest willen meer dan alleen lol.
Op de dag van de voorstelling komen ze bij elkaar met een team van schrijvers, acteurs en muzikanten, en bepalen in een ochtendvergadering wat er die avond te zien zal zijn. Net zoals dat gaat bij een actualiteitenrubriek of een krant. ’s Avonds staat er een half bij elkaar geïmproviseerde voorstelling, als de chemie lukt en de zenuwen niet te groot zijn. Ik heb dat eerder kunnen checken in Utrecht. Het is niet alleen komisch en studentikoos: ze doen ook serieus over grote thema’s. Ondertussen probeert de cast ook nog te doen of we bij de opnames van een tv-programma a la De Wereld Draait Door zitten.
Het nieuwste is dus het schaamteloze aanschurken tegen het grote publieksmedium televisie. Is eerder gedaan, maar nooit was het zo’n onderdeel van het concept: het is talloze malen te herhalen, elke keer uniek, en op alle schalen te brengen.
We hebben der neiging om dit soort publieksopzoekende experimenten als inhoudsloze lolbroekerij af te doen, maar misschien moeten we daarmee ophouden. De gedachte achter De Orde van de Dag is namelijk belangrijker dan dat. Er wordt hier serieus theater gemaakt. En dat komt niet alleen omdat er per avond zeker minstens tien klassieke tekstregels te horen zijn.
Als je als kunstenaar actueel wilt zijn, is het misschien ook gewoon een idee om een keer actueel te wezen.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
