Het Gouden Kalf voor de beste Nederlandse speelfilm is op de slotavond van het Nederlands Film Festival uitgereikt aan Joie, een bescheiden arthousefilm die volgens René Mioch door niet meer dan 2000 mensen is gezien. Joie was ook al koploper bij de nominaties, dus wat dat betreft lag de beslissing van de jury in de lijn der verwachting, al had in werkelijkheid lang niet iedereen het ook echt verwacht. Zou de jury het soms gedaan hebben om Mioch te pesten? Die had namelijk wel erg veel televisietijd nodig om ons allemaal duidelijk te maken dat de jury het met al die waardering voor Joie toch echt bij het verkeerde eind had.
Hoe het ook zij, het is een mooie opsteker voor een prachtige kleine film die met grote inzet en recht uit het hart is gemaakt. Ook het scenario van Helena van der Meulen en de bijrol van Coosje Smid (oprechte vreugdetranen op het podium) werden bekroond. Regisseur Mijke de Jong heeft beloofd dat Joie nu weer opnieuw uitgebracht zal worden, zodat alsnog iedereen zich kan laten overrompelen en ontroeren.
Publiek zoeken voor een film zonder Carice van Houten in de hoofdrol is in Nederland namelijk een hele klus, wat onder andere blijkt uit het feit dat Mouvement brownien, de nieuwe film van Nanouk Leopold (Guernesey, Wolfsbergen) begin september al op het belangrijke filmfestival van Toronto in première ging maar uit Utrecht nog werd weggehouden. De distributeur neemt bewust een heel lange aanloop naar de Nederlandse première komend voorjaar, kort na het festival van Berlijn. Zoveel tijd is er blijkbaar nodig om bij een wat groter publiek belangstelling te kweken voor een film waarvoor de liefhebbers nu al staan te trappelen van ongeduld.
Grootste verrassing was verder het passeren van Gijs Scholten van Aschat door het Gouden Kalf voor beste acteur uit te reiken aan Barry Atsma voor Est-ce qu'une femme consulte un médecin. Tirza werd overigens niet over het hoofd gezien. Rudolf van den Berg kreeg het Gouden Kalf voor beste regie, en daar zal niemand iets op tegen hebben.
De meest prikkelende opmerking tijdens deze avond waarop iedereen eigenlijk alleen leuke dingen wil zeggen kwam uit de mond van televisiegast en festivaloprichter Jos Stelling. Hij relativeerde zo’n beetje alles wat er te berde werd gebracht met de uitspraak dat het een mathematische wetmatigheid is dat succes vooral toevalt aan de middelmaat. Als bron van echte inspiratie moeten we de elitaire film in de marge koesteren. Dank Jos, voor dit opstandige geluid.
Het nogal onderschatte Crépuscule van Hanro Smitsman ging zonder Gouden Kalf naar huis, maar kreeg wel de prijs van de Nederlandse filmkritiek.
Het volledige overzicht van alle uitgereikte Kalveren is te vinden op de website van het festival.
Français 
Nederlands 
English (UK) 