Je kan moeilijk beweren dat het een verrassende uitslag was, want al wekenlang – wat zeg ik, maanden – werd L'artiste genoemd als geheide Oscarfavoriet. Toch is de bekroning van deze grotendeels zwijgende Franse zwartwit-film die een ode brengt aan het einde van het tijdperk van de stomme film in Hollywood het bewijs dat originaliteit nog altijd telt in het vaak voor conservatief versleten Amerikaanse bolwerk.
L'artiste is niet alleen een verrukkelijk charmante film, maar ook een die met veel zwier, raffinement en vooral veel lef tot een voortreffelijk einde is gebracht. Ook het feit dat L'artiste in zoveel opzichten een uniek buitenbeentje is dat eigenlijk met geen enkele concurrent vergeleken kon worden zal hebben meegespeeld. In Cannes leek hij nog kansloos te zijn omdat een komedie min of meer uitgesloten is van de Gouden Palm – zo menen sommigen – maar dat is nu dubbel en dwars rechtgezet.
En passant nam L'artiste ook gelijk maar de Oscars voor beste regie, beste acteur, beste kostuumontwerp en beste muziek meer naar huis. Toch was er nog een film die vijf Academy Awards scoorde, en dat was Martin Scorsese’s 3D-sprookje Hugo, over het jongetje dat achter de klok van het station van Parijs woont. Ook Hugo brengt een ode aan de filmgeschiedenis, met name aan de pionier van de fantastische film Georges Meliès. Een beetje sneu voor Scorsese is wel dat die vijf Awards (fotografie, decorontwerp, geluidsmontage en -mixage en visuele effecten) bijna allemaal een soort troost-Oscars zijn.
Jammer was dat de altijd weer ongelooflijke goede, maar misschien met te weinig spektakel acterende Michelle Williams (My Week With Marilyn) de actrice-Oscar naar Meryl Streep (The Iron Lady) zag gaan. Want dat Streep ook heel goed is, dat weten we nu wel.
In de categorie beste niet-Engelstalige film was ik even bang dat crowd pleaser Monsieur Lazhar (publieksprijs Rotterdam) met de bekroning aan de haal zou gaan, maar gelukkig werd het toch het met grimmige doortastendheid geregisseerde Iraanse scheidingsdrama en Gouden Beer winnaar van vorig jaar A Separation. Geen opzienbarende, maar wel verdiende keuze.
Leo Bankersen
Français 
Nederlands 
English (UK) 