Le bon de théâtre a été plus populaire que son éditeur ne le soupçonnait. Les amateurs de théâtre ont certainement utilisé ce bon d'achat de livres sur les arts du spectacle plus que prévu au cours de la dernière décennie. Un million et demi d'euros de plus. En conséquence, la Fondation pour la promotion de la fréquentation des théâtres et des concerts SPTC fait face à une fortune négative depuis 2011.
Tu es donc fauché, en d'autres termes.
Het heeft allemaal te maken de zogenaamde vrijval, het aantal bonnen dat niet wordt ingewisseld. Dat is volgens Leo Pot, de huidige baas van de SPTC, decennialang op 20% van het totaal gehouden, tot dus ergens in 2010 of 2011 bleek dat ze dat al die jaren eigenlijk op 17% hadden moeten stellen. En die 3% vermenigvuldigd over een paar decennia levert dus inderdaad een fors bedrag op, dat je dacht te hebben, maar niet hebt. Griekse toestanden, zeggen we hier bescheiden, maar dan met een stuk of negen nullen minder.
Enfin. Leo Pot had zijn lesje geleerd en en verklaart desgevraagd dat hij dus in 2011 het Bureau Promotie Podiumkunsten heeft geïnformeerd over de tekorten en hun ook heeft laten weten dat de financiering in een paar jaar tijd zou worden afgebouwd naar nul. In een mail schrijft hij: “Die anderhalf miljoen is toegevoegd aan de voorziening voor te verzilveren bonnen en kaarten en is ten laste van het eigen vermogen gebracht. Het eigen vermogen is daardoor geleidelijk negatief geworden, waardoor er minder en met ingang van 2014 geen geld meer beschikbaar is voor collectieve promotie. Bpp is hier tijdig over geïnformeerd (juni 2011), maar heeft toen laten weten dat het ging proberen andere geldstromen generen; dat is echter in onvoldoende mate gelukt”
Aan de telefoon is Rob van Steen, sinds 2010 penningmeester van datzelfde BPP, daar even stil van. Na een tijdje: ‘Waarom zijn wij in 2011 dan op zoek gegaan naar een nieuwe directeur? Als we hadden geweten dat het afliep met de financiering, hadden we dat natuurlijk nooit gedaan.’
Klinkt logisch. Van Steen, zelf in het dagelijks leven schouwburgdirecteur en dus ook lid van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties waar Leo Pot voorzitter van is, kan zich wel herinneren dat er sprake was van een verlaging van het budget, maar dat er over de daling naar nul pas dit voorjaar werd gesproken.
Daar moeten ze intern bij de Vereniging van Schouwburgdirecties nog maar eens lang over gaan praten. En praten, dat hebben ze natuurlijk de afgelopen maanden ook gedaan. In die gesprekken is het niet gelukt om het BPP een doorstart te laten maken. De 12 personeelsleden, veelal parttimer, staan op straat, met de toezegging van het bestuur dat er naarstig in het netwerk naar nieuw werk zal worden gezocht. Een stuk of vier zullen bij de SPTC aan het werk kunnen in hun oude functie.
Ze moeten dan wel rekening houden met de mogelijkheid van nieuwe lijken in de kast. Leo Pot van de SPTC en de VSCD gaat immers uit van een ‘vrijval’ van 15% voor de nieuwe, elektronische, Podiumcadeaukaart, aldus zijn mail: “Er is overigens geen reden om aan te nemen dat de vrijval van de podium cadeaukaart anders zal zijn dan die van de oude theaterbon.”
Er is een oud gezegde over resultaten uit het verleden en garanties voor de toekomst. Rob van Steen daarover: ‘Van onze bank mogen wij dat percentage niet gebruiken, omdat er nog helemaal geen ervaring is opgedaan met zo’n elektronische kaart. In onze boeken staat de vrijval dus op 0%, en dat verandert niet voordat de eerste resultaten bekend worden.’
Misschien iets verzinnen met poortjes en in- en uitchecken?
Les commentaires sont fermés.