Chris Nauta breekt door. De Amersfoortse maakt nieuwe kledij van oude dekens, tenten en ander onwaarschijnlijk materiaal. Ze was prominent aanwezig op Oerol en kan sterren onder wie Gregory Porter tot haar fans rekenen. ‘Mijn klanten krijgen een uniek kunstwerk en verminderen de afvalberg.’
Chris Nauta is de recycle-kunstenares van Midden-Nederland. Ze maakt winterjassen van gebruikte dekens, fleurige tassen van oude ‘pukkels’ en diverse kledij van gebruikte tenten. Een giletje van een oud wandkleed, een jurkje van een dweil – ze draait er haar hand niet voor om.
Vraag: leuk allemaal, vast heel milieuvriendelijk, maar wat moet ik ermee? Kan ik die wonderlijke creaties aantrekken? En zo ja, loop ik niet voor aap?
Dat valt mee. Alles wat Chris Nauta maakt, is draagbaar, vertelt ze: ‘De stof van katoenen tenten is ademend, soepel en regenbestendig. Dekens zijn lekker warm en krijgen een voering, waardoor ze niet kriebelen en nóg warmer worden.’
Daarbij komt, dat de ontwerpen fantasievol zijn maar de drager niet voor aap zetten. ‘Elk kledingstuk is uniek en gemaakt met het materiaal dat ik tot mijn beschikking heb. Ik gebruik zelfs verhuisdekens en oude banieren van een festival. Het is soms een heel gepuzzel om iets hips te maken van een deken met een ouderwets patroon of een geborduurd tafellaken. Maar het lukt mij altijd weer.’
Nauta (50) werd geboren in het Groningse dorpje Grijpskerk en studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. ‘Omdat de modewereld mij niet zo trok, studeerde ik er Autonoom Schilderen. Zo leerde ik met kleuren te werken en goed te kijken. Maar later ben ik toch weer met textiel aan de gang gegaan. Ik deed dat al als kind; mijn vader was conciërge op een huishoudschool en nam de afgeschreven naaimachines mee. Er stonden altijd wel drie naaimachines in de huiskamer. Mijn moeder had veel oude lappen in huis en ik mocht van haar de gekste creaties maken. Maar ze leerde mij wel de kneepjes van het vak; zo werd ik heel vaardig met de naaimachine.’
Zoals meer kunstenaars houdt Nauta zich meer met de kunst dan met de portemonnee bezig. Maar kwaliteit verloochent zich niet. In de afgelopen jaren behoorde jazz-zanger Gregory Porter tot de dankbare afnemers van haar pukkels; ze maakte voor hem een tas met een passende opdruk. Vorig jaar hield ze een alternatieve modeshow op het theaterfestival Oerol op Terschelling voor zo’n driehonderd belangstellenden. Een modeshow in de nieuwe bibliotheek op het Amersfoortse Eemplein trok zeker zoveel publiek.
‘Ik heb zo’n vierduizend pukkels ontworpen en verkocht, zo’n honderd jassen en ontelbare giletjes. Voor een lid van het Amersfoortse Klokkenluidersgilde maakte ik een giletje met de Onze Lieve Vrouwetoren. Voor een bluesliefhebber een pukkel met een foto van John Lee Hooker.’
Al het materiaal dat ze gebruikt, heeft ‘geschiedenis’. ‘Ik ben nu vooral bezig met dekens. Mensen van mijn leeftijd krijgen nostalgische gevoelens bij het zien daarvan; dekens staan voor geborgenheid. Je kunt specifiek materiaal meenemen en ik ga ermee aan de gang. Zo krijg je een uniek kunstwerk in huis en verminder je de afvalberg.’