Featured posts
Georganiseerd napraten bij een theatervoorstelling, daar moet je zin in hebben. Dan helpt het als de voorstelling vooraf er zin in heeft gemaakt. Wat bovenmatig geldt voor ‘Doekje voor het Bloeden’, het nieuwste werk van Het NUT en George Tobal. Het helpt natuurlijk ook dat je eerst naar dat nagesprek moet voordat je je toetje krijgt. Want Het NUT Zou…
Martijn Blekendaal laat kinderen met zijn jeugddocumentaire The Invisible Ones iets bijzonders zien. Naar aanleiding van verhalen van kinderen die, onzichtbaar wilden zijn – uit schaamte of wegens oorlogsgevaar – gaat hij proberen een superheld voor deze onzichtbaren te maken. Die superheld is veel dichterbij dan hij eerst dacht. Humoristisch, nieuwsgierigmakend, verrassend en serieus tegelijk.
Op maandag 1 september opende belangenkoepel kunsten 92 het culturele seizoen met het traditionele Paradisodebat. Niet dus als zondagse afsluiting-met-borrel van de Uitmarkt, want die was verhuisd naar het uiterst centraal gelegen Apeldoorn. Daarom dus, want welke Amsterdammer gaat nu naar Apeldoorn voor een debat dat zelden meer oplevert dan ergernis als gespreksvoer voor de witte wijn met bitterballen na…
Ze verwachtte een manonvriendelijke avond, zei gastvrouw Griet Op de Beeck direct na de opening van de laatste Zomergasten van dit seizoen. “Vind je?”, vroeg gast Herman Koch met zijn bekende twinkeling in de ogen. “Omdat het allemaal mannen zijn die er niet goed van afkomen.” , zei Op de Beeck. Koch: “Maar er doet ook nog een vrouw mee.” …
Het paradiso-debat moet vervangen worden door een nationaal cultuurdebat in de stad waar “De Opening” plaats vindt. Door dat niet te doen mist zij de kans om te laten zien dat zij vernieuwend is. Het motto “we doen het altijd zo dus het blijft zo” is kennelijk leidend.
Kortom: het Van Gogh Museum doet er goed aan om wat minder met de vuist op tafel te slaan, en wat meer bescheidenheid te tonen. Wie winst maakt en reserves heeft, maar toch om extra subsidie schreeuwt, moet zich afvragen of hij nog wel begrijpt dat cultuur niet alleen in Amsterdam bestaat.
“Dit hadden we echt niet van je mogen vragen.” Als je dat als jurycommentaar krijgt op je auditie voor de toneelschool, heb je iets gruwelijk gênants gedaan. Femke Halsema had voor haar auditie aan de Arnhemse toneelschool een monoloog voorbereid uit Oriana Fallaci’s roman ‘Een Man’ over haar geliefde, de Griekse verzetsstrijder Alexandros Panagoulis. Hoe kwam Halsema tot die keuze?…
In Frankrijk ziet het theaterpubliek zelden toneelwerk van over de grens. In Nederland halen we ons teksttoneel meestal juist van buiten. Afgelopen weekend maakte ik in het 14.000 zielen tellende Pont-à-Mousson, tussen Metz en Nancy in de Franse Elzas mee wat er gebeurt als je die twee dingen met elkaar verbindt. Op het festival Mousson d’été (Zomermoesson) presenteerden Kunstenpunt en…
“Maak je zorgen over het leed van anderen. Luister naar ze en bekommer je om hen.” Zelden sloot een aflevering van Zomergasten in de afgelopen decennia af met een zwaarder doordringend slotakkoord dan die van zondag 17 augustus 2025. Zomergast Uğur Ümit Üngör bekroonde daarmee de diepe indruk die hij maakte tijdens de drie uur die hij doorbracht met ons…
Vrolijk lachen, dansen en springen is best lastig, in 2025. Boomers zullen zeggen dat het nooit makkelijk was, maar niemand kan van de huidige generatie jonge mannen en vrouwen zeggen dat het watjes zijn die van elk zuchtje tegenwind in de stress schieten. Waar het wel toe leidt: krumping. Deze week zag ik op Theaterfestival Boulevard drie performances, waarvan twee…
Dat hebben wij dus niet, in Nederland. Kunstfamilies die zo groot en nog steeds samen zijn dat ze met zijn allen een vol bezette locatietheatervoorstelling in elkaar kunnen zetten, inclusief band. We hebben natuurlijk de Krabbé’tjes en de Croisetjes, maar daarna houdt het een beetje op. Misschien dat de Van Kootens iets samen kunnen met de Derwigjes, maar dat is…
“Ik heb je gretig zien voelen.” Best een interessante zin, qua bouw. Niet onverwacht uit de mond van iemand als Griet Op de Beeck die haar sporen in de letteren ruimschoots heeft verdiend. Maar waarom was deze observatie, gevolgd door de constatering van Op de Beeck dat het “helemaal goed zou komen” met Eva Crutzen, de afsluiting van drie uur…
Je kunt je afvragen wat er in Tilburg Noord in het drinkwater zit. Want hoe komen die zes spelers van het ensemble van Het Zuidelijk Toneel uit Tilburg anders aan die tomeloze energie? Of zijn het de hallucinerende dampen van de asfaltfabriek die het decor vormt van Not Quichot? Wereldliteratuur on acid is al langer het unique selling point van…
Marte Boneschansker heeft het voor elkaar gekregen om mij een uur lang bezig te houden terwijl alles in mij in opstand kwam tegen wat ze me liet meemaken en ik uiteindelijk overging tot lijdzaam verzet. Het was een fascinerend ding om mee te maken en ik kan het iedereen aanraden. Voor zoiets ga je dus naar een festival, zoals Boulevard…
Hoe zorgen we samen voor een sector waarin kwaliteit ook duurzaam is? “Tussen vakmanschap en beleid” schreef ik eerder over hoe de amateurkunst verandert – in vorm, structuur én betekenis. Maar één vraag keert telkens terug: hoe zorgen we dat de professionals die dit veld dragen, ook eerlijk betaald worden? Het is een ongemakkelijke vraag. Want we willen allemaal kwaliteit.…
“Ja, snap ik.” Het klonk best vaak uit de mond van presentator Griet Op De Beeck, tijdens uitzending 2 van Zomergasten 2025. Dat zei ze dan, voordat ze had gecheckt of wij thuis dat ook gesnapt hadden. Best lastig, want er waren zoveel wijsheden en doordenkers in het uiterst boeiende verhaal van Simon Kuper, dat je bijna ging smeken om…
Als cultureel strateeg werk ik al jaren op het snijvlak van beleid en praktijk. In 2024 besloot ik me vergaand te verdiepen in de amateurmuziek: een domein waar ik als klarinettist persoonlijk aan verbonden ben, maar dat in beleid vaak slechts zijdelings wordt erkend. Wat begon als een praktijkverkenning werd al snel een strategische deep dive, waarin ik stuitte op…
Deze week verschenen berichten online dat twee bestuursleden van de Kunstenbond zouden zijn afgezet (“ontslagen”, volgens hun eigen bericht). Als reden geeft Ben van den Dungen, een van de in ongenade gevallen bestuurders een ‘onverwacht tekort’ in de jaarrekening: “De Kunstenbond – en daarmee ook de belangenbehartiging van musici – verkeert in een diepe crisis, nadat is gebleken dat de…
Dat het model dat Bartelse en Adriaansse voorstellen zal leiden tot de door hen gewenste verbetering van rechtmatigheid, legitimiteit, doelmatigheid en transparantie waag ik te betwijfelen. Fundamentele ontwikkelingen kunnen niet worden waargenomen door incidentele beschouwers of mensen die vanaf de zijkant wel eens een blik werpen. De ontwikkeling van kunst is onvoorspelbaar, dat is nu juist het spannende eraan. Het…
Waarom zou je iemand drie uur lang interviewen, die zelf al niet van de buis te slaan is? Wat vraag je iemand die in zijn overal leesbare werk uitgebreid vertelt over hoe hij werd wie hij geworden is? Welke strategie kies je om tot het ‘rosebud’-moment te komen, waarop iedereen zit te wachten? ‘Rosebud’ als dat ene alles verklarende geheim…
Op de openingsdag van Tattoo loop ik naar binnen bij Forum. De tentoonstelling in Groningen is de laatste editie van een reizende expositie die tien jaar geleden begon in het Parijse Musée du quai Branly – en inmiddels al meer dan drie miljoen bezoekers trok. Overal om mij heen zie ik mensen met tenminste een tatoeage. Het lijkt bijna alsof…
Een zonovergoten pleintje, op het heetst van de dag. Doodstil is het, tijd voor een dutje. Maar dan, zie, in het zinderende middaglicht danst een meisje, ze draait rondom haar as, rond en rond, alsof haar leven ervan afhangt. Jacques Brel, hij bezong de danseuse. Vrouwen van twintig jaar, dertig, zeventig wel, dansend, zonder iets te zeggen, een geliefde die…
Na een moeilijke middelbareschooltijd, waarin Luca Hennik (23) zich door periodes van onzekerheid, mislukte relaties, moeizame vriendschappen en depressie moest slepen, staat ze nu steviger in haar schoenen. Muziek is haar houvast en vormt de uitlaatklep voor haar emoties. Met haar stem wil ze mensen op een diep persoonlijk niveau raken. Als Snowy Bleach bracht ze inmiddels een eerste ep…
Als je de eerste maten van Bachs Matthäus uitvoert op een flink versterkte elektrische piano, gebeurt er iets in de zaal. De onheilszwangere noten klinken in een grote zaal met laag plafond, en dan komen dansers op die daar een bundel energie tegenaan gooien waarvan je diep in je stoel gedrukt zou worden. Als je een stoel had. Maar tijdens…
Zijn er redenen om níet naar Enschede te gaan op een zaterdagavond? De stad bruist best wel, met zijn centrale plein vol terrassen waar elke keer dat ik er kom, iets met pop- en rockbandjes aan de gang is. Dat zou ook een motivatie kunnen zijn om juist niet te gaan, want al die mensen die daar komen kijken, drinken…
