SPECIALS
Nieuws over evenementen en festivals, gesteund door de sector maar inhoudelijk onafhankelijk. Meer weten: info@cultureelpersbureau.nl
Indrukwekkende confrontaties in humorvol ‘K, A Society’ van Kris Verdonck #dekeuze
Het Dodo Internationale Keuze-journaal, aflevering 2: Wijbrand Schaap kwam, zag en werd overwonnen door Kris Verdoncks zeven installaties over benarde mensen. Het had moeten eindigen met verschrikkelijke knallen, een ingeblikt vuurwerk op een paar meter van de toeschouwers. Maar dat mag dus in Nederland niet meer sinds Enschede. En al helemaal niet met Belgisch vuurwerk. Theatermaker, installatiekunstenaar en videojockey Kris Verdonck belandde…
Apocalyptisch locatietheater Wunderbaum prikkelende opmaat voor explosieve ‘Internationale Keuze’ #dekeuze
Zo’n koele nazomeravond als donderdag 9 september 2010 is een perfecte avond voor de try- out van het locatiestuk ‘Natives’ van acteursgroep Wunderbaum. Heldere lucht, mild optrekkende herfstkou en nagenoeg windstil. Locatie: een moerassig grasveld tussen twee verlaten woonblokken in de Rotterdamse wijk Pendrecht. Ooit gebouwd vanuit de naoorlogse idealen van familiegeluk, gemak en bereikbaarheid, maar al snel te benauwd, vergrijzend en…
We zijn er alle dagen bij op De Internationale Keuze. Met tekst. Met video. Met nieuws en recensies
Morgen begint De Internationale Keuze van De Rotterdamse Schouwburg. Een festival dat al jaren in september opmerkelijk theater uit de hele wereld presenteert in de schouwburg van de Maasstad. Behalve dit jaar dan, want de ‘kist van quist’ wordt verbouwd en dat duurt nog eventjes. Niet iets met Amsterdamse metrobouwers, maar of de officiële heropening op 2 oktober 2010 wordt…
Beeldende ‘Woeste hoogten, rusteloze zielen’ voor mensen van alle leeftijden #tf2010
Wuthering Heights wordt vaak in een adem genoemd met andere negentiende eeuwse klassiekers als Jane Eyre of Pride and Prejudice, maar het boek van Emily Brontë is oneindig veel duisterder dan die andere kokette meisjesboeken. De grote, dramatische passie van Heathcliff en Cathy sluit eigenlijk verrassend goed aan bij emo’s die Twilight, True Blood en andere hedendaagse vampierenverhalen verslinden.
Dat hebben bewerker Jeroen Olyslaegers en regisseur Floor Huygen goed in de gaten gehad toen ze de roman voor het toneel bewerkten tot Woeste hoogten, rusteloze zielen, een co-productie van het Nederlandse jeugdtheatergezelschap Artemis en het Vlaamse Antigone. De voorstelling oogstte veel lof, is nu te zien in TF, maar werd ook genomineerd voor twee Gouden Krekels, de prijzen voor jeugdtheater.
Sanja Mitrovic wint BNG theaterprijs van 45.000 euro met voorstelling ‘Will you ever be happy again?’ #tf2010
Sanja Mitrovic heeft de BNG Nieuwe Theatermakers Prijs 2010 gewonnen. Zij krijgt de prijs van 45.000 euro voor haar voorstelling ‘Will You Ever Be Happy Again’? Hierin zorgde zij voor zowel de regie als het acteerwerk. Het prijzengeld kan zij besteden aan een nieuwe voorstelling in het volgend seizoen.
Fringe Festival blijft verrassen met intieme Iris Brunette en indringende Ik geloof #tf2010
Er is geen benul van tijd als je plaats neemt. Het is donker. De ruimte lijkt een café, met vier tafeltjes en daar omheen stoelen. Verwacht geen achteroverleun-voorstelling, want iedereen is onderdeel van het stuk. Het intrigerende Iris Brunette laat je geen toeschouwer zijn, maar geeft je een rol. Vrees niet dat je opeens het podium op moet. Vanaf je stoel ben je van invloed op het stuk. Actrice Melanie Wilson laat je kiezen welke kant we op gaan. Blijven we hier wachten of lopen we door? Gaan we links of rechts? Vertrouwen we die persoon of niet? De ruimte waarin je zit voelt veilig. Gelukkig maar. Want een uitgang is er niet; weglopen kan niet. Maximaal twintig toeschouwers zijn getuige van dit verhaal dat je meevoert door de tijd. Wilson vertelt en betrekt je optimaal bij het verhaal. Een intiemere voorstelling is bijna niet mogelijk, denk ik.
Roma B. neemt confronterend en aanstekelijk theater mee naar Amsterdam-Noord en Wouter van Oord brengt mooi staaltje teksttoneel #tf2010
Het leuke aan de Fringe is de afwisseling. Zaterdagavond zag ik VOS, een stuk van Slawomir Mrozek, sprankelend gespeeld door Wouter van Oord. Gehuld in een shirt van het Nederlands elftal, met de naam VOS op de rug, speelt Van Oord met overtuiging twee monologen. De spanning is voor aanvang van zijn gezicht te lezen, maar is weg zodra de acteur…
Brullende Lolita in Hengstenbal wordt uiteindelijk heel klein#tf2010
De ruimte is rood verlicht. Dit zorgt voor een schimmig sfeertje zoals je kunt verwachten bij een nachtclub. De muziek gaat spelen en vanaf de trap komt een jongedame in een pittig pakje naar beneden. Ze serveert stukjes worst en speelt met het publiek. Ze stelt zich voor als Lolita. Een man op de eerste rij mag haar rits losmaken. Ze…
Poëtische en pure ontdekkingsreis van Aardlek in de kelder van Amsterdam #tf2010
De zoektocht naar de parel van de Fringe brengt me in de kelder van Amsterdam. Onder het Rokin, waar 24 uur per dag gewerkt wordt aan de Noord/Zuidlijn, speelt theatercollectief Aardlek de voorstelling PUT. Op een van de meest in het oog springende locaties van het Fringe Festival beland ik in een ondergrondse ontdekkingsreis naar verleden, heden en toekomst.
Verbluffende transformaties van Shelley Mitchell in indringende monoloog ‘Talking with Angels’ #tf2010
Onzichtbare krachten, omschreven als engelen, die via een Joodse vrouw tegen haar vrienden spreken ten tijde van de Holocaust in Hongarije. Een mysterieus en waargebeurd verhaal, door de Amerikaanse actrice Shelley Mitchell vertaald naar de ‘one-woman performance’ Talking with Angels. In Amerika een groot succes. Gisteren voor het eerst op de planken in Nederland.
Het ware theater is als Onweer en Cappuccino: onweerstaanbaar subliem, aldus Adelheid Roosen op #tf2010
‘Het is bijvoorbeeld een wondermooi iets, dat mijn lichaam elke dag opnieuw, een zelfde gretige verlangen vertoont naar een keigoeie kappoetzjino. Dat elke 24 uur de lust om te ‘willen proeven’, in mij word geboren en mij opnieuw wil treffen. En daar hoef ik nix voor te doen, dat verlangen sleurt mij onder de douche en speeksel begint te schuimen…
Van NNT’s 11 minuten vergaat je niet alleen de lust tot lachen, maar álle lust. Mijn vrouw vindt dat jammer. #tf2010
Ola Mafaalani. Dat is een hele heftige. Daar kun je dus nooit omheen. Het mens zit zo vol passie en emotie dat al haar toneelwerk, want ze is regisseuse, je onmogelijk koud kan laten. Tenminste, zo was dat tot voor kort, waarbij ik persoonlijk haar laatste stuk bij Toneelgroep Amsterdam ‘Hemel boven Berlijn’ het mooiste vond, want ook het meest…
Opening #TF2010: ‘Theater moet voorop lopen in discussie over samenleving, in plaats van zich door heersende mores de wet te laten voorschrijven.’
Op 2 septembeer 2010 opende actrice, schrijfster, theater- en televisiemaakster Joan Nederlof het Nederlands Theaterfestival met een speech die even onderhoudend als provocerend was. Nu het haar beurt was om de jaarlijkse ‘Staat van het theater’ uit te spreken greep de in 1962 geboren Nederlof de kans om haar eigen generatie op te roepen om stelling te nemen in het maatschappelijke debat. Ze deed dat op haar eigen relativerende manier, bekend van haar rollen op tv (Hertenkamp) en in het theater (Inside Out):
Eerste ACT Award uitgereikt aan castinglegende Hans Kemna: ‘Ik wilde helemaal niet komen.’ #tf2010
Iedereen wil hem even zoenen. Hans Kemna, stralend middelpunt van het ‘boekenbal voor acteurs’, heeft net de allereerste ACT Award gewonnen. De prijs werd uitgereikt in de Amsterdamse Stadsschouwburg, tijdens het ACT gala, de proloog van het Nederlands Theater Festival.
Benjamin Verdonck opent Vlaams Theaterfestival: kunstenaars moeten mileubewust zijn. #tf2010
We waren het helemaal vergeten, dat milieu. Terwijl de straten in Nederland blank staan en sommige Nederlanders al spreken van Pakistaandse toestanden, gaat het hier toch vooral over dreigende bezuinigingen en uiteenvallende christendemocratische machtsblokken. ‘Kunstenaars van vandaag moeten zich verhouden tot de milieuproblematiek’ is dan ook een opmerking die we in Nederland niet verwachten te horen van een kunstenaar. We…
Dit is mijn vader: vlammende steekpass over antisemitisme te zien op #tf2010
In Dit is mijn vader zet de jonge theatermaker Ilay den Boer (1986) zijn eigen vader letterlijk in de spotlights. Hij doet dat door zijn vader de hoofdrol te gunnen in een voorstelling die helemaal over hem gaat. Dat levert intiem en voyeuristisch theater op.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.