“Ik heb alleen maar muziek spelen nooit genoeg gevonden.” Andrea Voets (34) is een rijzende ster in de kunst, maar niet in een hokje te plaatsen. Ze heeft nu een vorm gevonden die ze musical journalism noemt. En komend jaar komt ze uit met For Real, een live concert, annex gespreksavond die tientallen nieuwe podcasts zal opleveren, even veel als ze deze noodzakelijke voorstelling over feminisme kan verkopen.
“Alle dingen die ik waardevol vind, waar ik achter sta, die ik belangrijk vind, die komen samen bij het maken van musical journalism. Als ik iets loshaal uit die praktijk, bijvoorbeeld: ik zou alleen maar composities maken, of alleen maar interviewen, of alleen maar schrijven, dan krijg ik meteen een soort van lethargie over me heen: dat heeft toch geen zin? Lieverd, waarom zou ik dat in godsnaam doen met andere mensen? Het moet allemaal bij elkaar komen en dan heeft het zin. En ik heb een soort ziekte dat ik alleen maar dingen kan doen die in mijn ogen betekenis hebben. En die lat ligt nogal hoog.”
Eenzaam instrument
Maak dus in deze podcast kennis met een Femina Universale, die op een speciale manier omgaat met de keuzes die ze maakte, of die het leven haar oplegde. Zoals haar relatie met de harp, het instrument waarop ze afstudeerde. Zo’n harp blijkt namelijk een heel eenzaam instrument: “Verschrikkelijk, dat weet je niet als je vier bent. Het is een vreselijk instrument. Je haalt nooit die makkelijke uren van met anderen musiceren omdat het gewoon een verhuizing is. Dus je haalt niet je tienduizend uren orkestrepetitie. En dat is echt erg en je kan er niet mee in het vliegtuig. En ja, ik vind dat echt heel erg. Dat zou een reden zijn geweest als ik dat had geweten om het niet te spelen.”
Aanleiding voor het gesprek is ‘Millennial History’, een project dat zowel een podcast als een concert is geworden. Ik maakte het mee in Den Bosch, tijdens de laatste editie van November Music.
Daarover schreef ik: “Ik zag een journalistieke podcast, hoorde een concert, voelde zang en beleefde een film waar je dus ook gewoon wijzer van wordt. Het thema van deze uitsnede werd gevormd door kinderen die op hun eigen manier vormgeven aan opgroeien in een wereld die verwoest wordt door volwassenen: Roemeense wezen, Noord-Ierse scholieren tijdens de Troubles. Het is actueel zonder naar het nieuws te verwijzen, en dompelt je onder zonder je te verstikken.”
Niet voor mijn plezier
Voets zegt daar zelf nu over: “Een vriend van mij, Aki, woonde achter de snelweg waar rechter Falcone is opgeblazen in de jaren negentig. Ik wilde daar heel graag eens met hem over praten. Omdat ik zie hoe gefrustreerd hij is over hoe makkelijk er met de maffia gelachen wordt in dit land. Laten we daar beginnen. En toen zijn we dat gaan doen. Toen is dat zeven jaar lang volledig uit de hand gelopen. Het is een combinatie van: dit moet er gewoon komen, of we nu luisteraars hebben of niet, of we nu geld hebben of niet. En dan niet een beetje eraan werken, maar zeven jaar werken aan acht afleveringen. Dat is gestoord. En je doet dat omdat het zin heeft en niet omdat daar een of andere logica achter zit. En ik vind dat heel mooi. En het is bijna niet te vatten in woorden wat het dan is, want het is ook geen plezier, want voor mijn plezier doe ik dit werk ook niet. Het is omdat het moet.”
Vechtlust
Luister nu naar deze fascinerende vrouw, die met haar nieuwste project, For Real, een stap verder zal gaan in haar diep doorvoelde feminisme: “Ik heb het echt heel moeilijk gevonden om deze tape te maken. Ja heel moeilijk. Ook omdat ik steeds denk dat ik m’n voorland hoor of zo. Nu ben ik 34, misschien heb ik nu nog vechtlust in me. Ga nog eens tien jaar door in dit veld. Als er überhaupt nog een veld is over twee jaar. Wanneer houdt het op? En het is onrechtvaardig. Het is echt onrechtvaardig. Er is gewoon geen reden om beter te luisteren naar sommigen dan naar andere mensen. Het kan gewoon niet dat, omdat ik in een hogere stem praat, je niet echt hoort wat ik zeg. Om het nog maar niet te hebben over alle fysiek seksistische dingen. Maar daar wil ik het niet over hebben. Het gaat alleen maar over het seksisme op het verstand, in de ziel. Daar zijn we dus een voorstelling over aan het maken.”
Nederlands 
English (UK) 
Français 
