Terwijl het nieuwste werk van Jan Martens, The Common People (2016), afgelopen weekend in de Amsterdamse Stadschouwburg stond, toont het Utrechtse Theater Kikker deze week twee oudere hits: Sweat Baby Sweat (2011) en The dog days are over (2014). Sweat en Dogdays zijn kaskrakers en toerden reeds de wereld over. In Kikker zijn ze nu te zien als onderdeel van een…
T2 Trainspotting, het weerzien met de junkiehelden van twintig jaar geleden was een waagstuk. Maar de energie is er nog steeds. Berlijn had de internationale première.
Zijn twee internationale succesromans als Oorlog en terpentijn en De bekeerlinge brengen Stefan Hertmans de hele wereld over. Maar de sociale kant van het leven het botst met zijn verlangen naar eenzaamheid. Zes levensvragen aan de Vlaamse auteur Stefan Hertmans. ‘Als ik alleen ben, vind ik mijzelf terug.’ 1. Wat is uw terugkerende droom? ‘Vijftig jaar lang heb ik om…
Vijf kunstbelevenissen zullen voor mij altijd vastkleven aan dit bizarre jaar. En van één ding werd ik echt bang. Of het ergste nu achter de rug is? Het bijzonderste is in ieder geval nog te zien tot 5 februari 2017. Een chronologisch overzicht van wat ongelooflijk, ondenkbaar, onbevattelijk en ongelogen en misschien onwaar was. Veel ervan zal overigens in 2017…
In de hedendaagse dans zitten artistiek leiders vaak tientallen jaren op hun plek, in Nederland tenminste. Deze week kondigde Leo Spreksel zijn vertrek bij Korzo aan, per september 2017. Na 29 jaar houdt de directeur en programmeur dans van het Haagse theater en productiehuis het voor gezien, omdat “in Nederland de verzakelijking de stem van kunstenaars wegdrukt: procedures en formats zijn…
Geert Wilders was er snel bij, na de aanslag in Berlijn, met het plaatsen van een gefotoshopte foto van Angela Merkel met bloed aan haar handen. De boodschap was al te duidelijk. Nog opportunistischer en nog schokkender was het lijstje dat Martin Bosma, woordvoerder media en cultuur een halve dag later plaatste. Bosma’s tweet bevatte een lijst met namen. Bijschrift “Deze…
Op dinsdag 2 november presenteerde Cappella Amsterdam in het Orgelpark een nieuwe cd. Hierop staat het grootschalige koorwerk Kanon Pokajanen van Arvo Pärt, dat ook live werd uitgevoerd. Na afloop van het concert werd chef-dirigent Daniel Reuss benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Deze zeer hoge koninklijke onderscheiding wordt enkel toegekend aan mensen ‘met bijzondere verdiensten…
Zvizdal, het documentair theaterportret van Pétro en Nadia die in periode 2011-2016 door Berlin zijn gefilmd, staat niet alleen in Parijs, Gent en Athene. Ook in Nederland is dit ontroerende verhaal te zien t/m 11 november 2016. Vlakbij de plek waar in 1986 een atoomexperiment mislukte vertelt Berlin met Zvizdal een ontroerend verhaal over een oud boerenechtpaar. Zij bleven als…
Deze week verscheen de autobiografie van Nobelprijswinnares Herta Müller, Mijn vaderland, een appelpit. Enkele jaren geleden had A Quattro Mani een exclusief interview met de Roemeense schrijfster, toen haar eerste bundel van poëziecollages verscheen, De rokkenjager en diens bijdehante tante. We spraken haar bij haar thuis in Berlijn, ze liet zien hoe haar poëziecollages tot stand komen, en het maken…
De openingsdag van de Nationale Filmconferentie tijdens het Nederlands Filmfestival gaf uitzicht op ‘urgente’ ontwikkelingen, maar vlammen wilde het nog niet. Ondanks Issaka Sawadogo’s innemende ontboezeming over het onderwerp diversiteit.
Met terugwerkende kracht roep ik afgelopen maandagavond, 15/8, uit als opening van mijn culturele seizoen. Viavia belandde ik, in fijn gezelschap, bij de Gekke Geit. Een muziekcafé dat net zo goed had kunnen staan in New York, Parijs of Berlijn. Dit staat in Den Haag: een ini-mini-podium in een pand waar het geld niet besteed wordt aan opgehipte oude schoolbankjes,…
Veruit een van de meest indrukwekkende theaterervaringen van mijn leven maakte ik vrijdag 5 augustus 2016 mee. Ik was te gast bij ‘Zvizdal – Tsjernobyl so far, so close’ van het Vlaamse gezelschap Berlin, in coproductie met Het Zuidelijk Toneel. Ik zag deze ‘documentaire installatie’ in een lege fabriekshal in Den Bosch, waar het werk een prachtig rustpunt vormt in…
Overal in Den Bosch wapperen Boulevardvlaggen in de zon. Het kantoor van het 32 jaar jonge Theaterfestival Boulevard op de Sint Josephstraat is een kluwen van mensen die in en uit lopen. De stralende directeur, Viktorien van Hulst, heeft wallen onder haar ogen zoals een festivaldirecteur die drie dagen voor de opening hoort te hebben.
Er zijn veel redenen om niet op vakantie te gaan. Het kost geld, je komt gestresster terug dan je ging, het eten deugt niet, het kost tonnen CO2 en het vergroot het onderlinge begrip tussen landen ook al niet. Reden genoeg dus, om gewoon hier te blijven en van de vrije tijd te genieten die je van de baas, of van jezelf, als je zzp’er bent, gekregen hebt. Zonder afgeblaft te worden door luchthavenpersoneel.
Fagottist Pascal Gallois krijgt de lachers op zijn hand als hij vergeefs probeert de zojuist ontvangen bloemen in de buis van zijn instrument te steken. Ook in het inmiddels klassieke Dialogue de l’ombre double van Pierre Boulez weet hij zondag 19 juni de zaal aan het grinniken te krijgen, als hij met veel misbaar een soort olifantesk getrompetter produceert. Zijn optreden vormt onderdeel van de vorig jaar gestarte actie ‘Red de fagot’, die zondag 25 juni wordt afgesloten met een concert in de Holland Festival Proms in het Concertgebouw. Hiervoor meldden zich honderden (amateur)fagottisten aan. Actie geslaagd, dus.
De Oostenrijkse politicus Jörg Haider bestempelde haar werk als Weltkatzenmusik. Toen zijn extreemrechtse Freiheitliche Partei Österreichs in 2000 toetrad tot de regering, leidde dit tot massaprotesten. Tijdens een zo’n bijeenkomst laakte Olga Neuwirth (Graz, 1968) onder de titel ‘Ich lass mich nicht wegjodeln’ diens anti-intellectuele en anti-culturele agenda. De rest is geschiedenis: Haider reed zich in 2008 te pletter, Neuwirth…
De voorstelling Sketches/Notebook (2013), die op 6 juni in het Holland Festival haar Nederlandse première beleeft, is virtuoos, radicaal en uiterst zachtaardig. Choreograaf Meg Stuart houdt van kleinschaligheid, ook als ze de grootste podia bezet met partners als de Volksbühne (Berlijn), Théâtre de la Ville (Parijs) of de Münchner Kammerspiele. Details winnen het van grote lijnen en spelen vaak een hoofdrol in stukken die het menselijk gedrag op ongenadige wijze onder de loep nemen.
Sketches/Notebook valt op
Joost Galema, journalist en programmamaker, werd op een dag gebeld door Bastiaan Everink. De bariton en ex-marinier wilde een boek maken over zijn persoonlijke strijd en hoe muziek zijn leven verandert. Omdat hij geen schrijver was, ging hij op zoek naar een ghostwriter. Joost was de derde op zijn lijst. Een paar dagen later stond Bastiaan in de Hilversumse woonkamer van Joost zijn verhaal te vertellen. De zanger had het over mariniers, overleving, geweld, Irak, de muziek van Wagner en een zoektocht. Geen eendimensionale kroniek, vond Joost en hij besloot met Bastiaan aan de slag te gaan. Na drie jaar
Grootvader Louis Toebosch was een beroemde organist en componist. Diens dochter – haar tante – Moniek een minstens even bekende kunstenaar en performer; moeder blokfluitdocent, vader Mozart-gek: ‘Toen ik het huis uitging kon ik geen blokfluit of Mozart meer horen!’ Mayke Nas (Voorschoten, 1972) heeft het musiceren en componeren van geen vreemden. Ze vermijdt hierbij graag de gebaande paden en…
Jan Gielkens heeft de Filter Vertaalprijs 2016 gewonnen voor zijn vertaling van De woorden van Grimm van Günter Grass. Met de prijs van tienduizend euro wordt de meest uitzonderlijke vertaalprestatie van het afgelopen jaar bekroond. De roman van Grass, die vorig jaar verscheen bij Meulenhoff, stelt hoge eisen aan de lezer en de vertaler, meende de jury. ‘Behendig laveert Gielkens…
Het rauwe in Something Raw kan allerlei dingen betekenen. De eerste gedachte is misschien iets ruigs, als in het effect van schuurpapier op de huid of de ravage die een olifant achterlaat in de porseleinkast. Maar ruig is een afgeleide betekenis. Rauw betekent allereerst onbewerkt en vers. Er spreekt een zekere hoop uit de combinatie van ruig en rauw: kunstenaars die als…
Drie mongolen die Mongolen spelen. Dschingis Khan, de openingsvoorstelling van Something Raw, is provocerend en consequent. Met deze voorstelling van het Duitse theatercollectief Monstertruck, of het eveneens uit Berlijn afkomstige Man Power Mix van Sheena Mcgrandles en Zinzi Buchanan, doet het festival Something Raw zijn naam eer aan. Something Raw is een festival waarin de Amsterdamse theaters Frascati, De Brakke…
Het laatst stukje is altijd het spannendst. Na een mooi gesprek met festivalpresentator Francis Broekhuizen schoof opeens hoofdgast Susan Neiman aan. Het liep tegen twaalven, er was eigenlijk al best wat wijn in presentator en gast gegoten, maar toch. Sta je opeens met een groot filosoof en schrijver te praten over David Bowie. Dit was de laatste sessie op Winternachten…
Met het overlijden van Pierre Boulez op 5 januari kwam ogenschijnlijk een einde aan het modernisme, maar de twee jaar oudere Ursula Mamlok (1923) is nog alive and kicking. Hoewel de Duits-Amerikaanse Mamlok op 1 februari 93 hoopt te worden, componeert ze gestaag voort.# In 2009 schreef ze Aphorisms II voor twee klarinetten, waarin ze zoals in al haar stukken de atonaliteit weet te koppelen aan een warmbloedige…
Propaganda is niet alleen iets wat voorkomt in bijvoorbeeld Rusland, maar ook in het Westen – meer dan we zelf in de gaten hebben. Wordt tegenwoordig bijvoorbeeld algemeen gedacht dat de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki werden geworpen om Japan tot capitulatie te dwingen en zo de Tweede Wereldoorlog te beëindigen, niets is minder waar. Wat dat betreft gaat Duitsland…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.