Ruim vier uur duurt Ça ira (1) Fin de Louis, een voorstelling van de Franse regisseur Joël Pommerat, te zien dit weekend tijdens het Holland Festival. Hij reconstrueerde de gebeurtenissen in Frankijk tussen 1789 en 1794, beter bekend als De Franse Revolutie. Wat begint als een soms moeilijk navolgbare, geanimeerde geschiedenisles loopt uit op een indrukwekkende ‘whodunnit‘, balancerend tussen re-enactment en live-televisie.
Verslag van een verborgen slagveld. Poetry International in Rotterdam heeft een nieuwe, informele locatie betrokken. Het huis van het Ro theater in de William Boothlaan, net iets meer basic dan de Schouwburg aan dat rare plein. En het terras tussen geraas van motoren is levendig, vol oude en jonge liefhebbers van poëzie. Of van spoken word, of van slam. Wie mocht denken dat Poetry International een elitair dichtersfestival is, komt op deze zonnige donderdagmiddag bedrogen uit. Een stenografisch verslag.
Dit is een bespreking van een voorstelling die alweer voorbij is, en waar ik bovendien zelf aan meewerkte. Dat mag helemaal niet. Maar het is ook een verhaal over vluchtelingen in Europa, een theater dat boven de wolken zweeft, een kerkje van marsepein, tunnels in Palestina en 49 trekken. Dus ik doe het toch.
Afgelopen weekend, tijdens het Kunstenfestivaldesarts, voltrok zich een mirakel in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg te Brussel. Scenograaf Jozef Wouters en zijn ploeg waren neergestreken in de oude zaal met koepeldak. Tien jaar geleden helemaal gerenoveerd, is ‘de Bol’ nu een ouderwets lijsttheater voorzien van de nieuwste theatertechniek. Inclusief die 49 trekken, en daar draaide het om.
Aan een trek,
‘Zij is de belichaming van de ongelooflijke lichtheid van het bestaan, beweeglijk, alert en precies op de tel.’ Aldus een criticus over de Koreaans-Amerikaanse dirigent Han-Na Chang (Suwon, 1982), die na haar debuut in 2007 zo’n beetje alle belangrijke orkesten leidde. In 2014 gooide ze hoge ogen tijdens de vermaarde BBC Proms met haar frisse opvatting van de Vijfde Symfonie…
Het zijn sombere tijden. Een paar dagen na de openingsavond van het Movies that Matter festival (MTM) in Den Haag werd de wereld opgeschrikt door de aanslagen in Brussel. Voor een evenement dat zich richt op de mensenrechtenproblematiek een teken dat de gewelddadige gevolgen van internationale conflicten dichterbij lijken te komen. Daarmee rijst de vraag of een publiek dat is…
De Vlaamse auteur Stefan Hertmans (1951) is in Nederland vooral bekend als romancier, zeker sinds hij met de prachtige autobiografische roman Oorlog en terpentijn de AKO Literatuurprijs en de Gouden Boekenuil Publieksprijs won. Maar naast schrijver van romans, verhalenbundels, essays en theaterteksten, is Hertmans bovenal dichter. Hij schreef het Poëziegeschenk voor de aankomende Poëzieweek, die eind januari van start gaat.…
‘Nou, als we niet heelhuids thuiskomen, weet dan dat we van jullie hielden,’ grapten we tegen onze familie vlak voordat we zaterdag naar Brussel vertrokken. We zouden daar een interview hebben met de Amerikaanse schrijver David Vann, en de dag erna een wandeling maken door Brussel in de voetsporen van de schrijfsters Charlotte en Emily Brontë. Er zou wel wat…
Zoals ik in mijn eerdere artikel over de Nederlandse Dansdagen schreef, won choreograaf Loïc Perela dit jaar de Prijs van de Nederlandse Dansdagen Maastricht. Het leverde hem 12.000 euro op om in zijn nieuwe project HASHTAG te steken. De toekenning van de prijs heeft sommige eerdere winnaars op weg geholpen (Monique Duurvoort, Joost Vrouenraets, Erik Kaiel, Muhanad Rasheed, Joeri Dubbe,…
Niet veel regisseurs zijn heel jong al heel iconisch geworden. Chantal Akerman was dat, zowel voor de experimentele film, als voor de feministische. In 1975 brak ze door met Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles, een film die even ontregelend als ingetogen is. Het is haar belangrijkste werk, en ook haar meest radicale. De protagoniste leidt een bestaan van…
EYE heeft met Michelangelo Antonioni – Il maestro del cinema moderno – weer een foutloze en degelijke filmexpo op poten weten te zetten. George Vermij bezocht de tentoonstelling over de Italiaanse meesterfilmer en blikt terug op zijn invloedrijke oeuvre. In Dino Risi’s roadmovie Il Sorpasso (1962) neemt de gepassioneerde en extraverte Vittorio Gassman een jonge en gereserveerde Jean-Louis Trintignant op…
Laserprojectie opent nieuwe vergezichten voor de digitale filmvertoning. Woensdag had de JT-bioscoop in Hilversum de Europese primeur van Dolby Cinema met de vertoning van Inside Out.
2014 was het jaar van The Fountainhead van Ayn Rand, prijswinnend voor toneel bewerkt door Ivo van Hove. Dit jaar is die voorstelling overvleugeld door ‘Passions Humaines’, geschreven door Erwin Mortier, magistraal vormgegeven door Guy Cassiers. Opnieuw in het Holland Festival, dat daarmee zijn plek bevestigt als podium voor het grote debat over kunst. Twee toneelstukken waarin architectuur, kunstenaarschap en…
Wat is er gebeurd met de vijf miljoen die Overijssel in 2011 het orkest gaf om ‘meer geld uit de markt te halen’? Dat vroeg ook statenlid Van Abbema zich af en de antwoorden die de provincie haar gaf roepen vooral meer vragen op. Overduidelijk is dat de provincie het orkest hoe dan ook wil behouden en van geen fusie…
In The Loom of Mind bundelen de IJslandse folkzanger Mugison, zijn boezemvriend Pétur Ben, en het Vlaamse barokensemble B.O.X. hun krachten. Hoe klinkt dat: melancholische IJsland-Blues met 17e-eeuwse instrumenten? Als een stand-up storytelling concert performance? Of als een dronken panda die een potje wil knokken? Hoe hebben jullie elkaar gevonden? Pieter Theuns, luitspeler en oprichter van B.O.X.: “Ik heb Mugison…
Met ‘De oase van Matisse’ heeft het Stedelijk Museum in Amsterdam een prachtige expositie neergezet. Zestig jaar nadat er voor het laatst in Nederland een grote overzichtstentoonstelling van Matisse is geweest, is zijn werk weer in volle glorie te zien. Naast ‘Late Rembrandt’ in het Rijksmuseum is er dus weer een kaskraker in de hoofdstad. De duizenden bezoekers die de…
Hedendaags choreograaf Sibi Larbi wordt de nieuwe directeur van Ballet Vlaanderen in Antwerpen. Een opvallende en onorthodoxe keuze. Anne Teresa de Keersmaeker mag ondertussen wegblijven uit De Munt in Brussel. What’s up België?
Choreografe Anne Teresa De Keersmaeker stuurt een alarmerend persbericht de wereld in. Naar aanleiding van de beslissing van het Brusselse theater De Munt/La Monnaie om geen dans meer te programmeren, vraagt zij zich af of Rosas nog wel welkom is in Brussel. “Het bericht dat de directie van De Munt alle dans schrapt, vervult mij met ongeloof. Historisch gezien maakt…
Twee lijken. Vertwijfelde omstanders. Een bloedrode foto. De cover van de Verkenning, die de Amsterdamse Kunstraad uitbracht, doet het ergste vrezen. Er is een slachting aangericht. Ook al is het een scenefoto van een voorstelling van Toneelgroep Amsterdam. Of is het allemaal anders? Zijn er maar twee dood, en leeft de rest door? Iets met shows die on musten go?…
‘Eutopia komt uit het Grieks en betekent zoveel als ‘Goede plaats’. Met deze installatie wil ik de mensen laten nadenken over wat dat is: een goede plaats.’ Architect en beeldend kunstenaar Filip Berte werkte zeven jaar aan zijn ‘Goede Plaats’ en het resultaat ervan is nu te zien in het Utrechtse Zijdebalen Theater.
Holland Festival
In ‘Cineastas’ toont de Argentijnse regisseur Mariano Pensotti (1972) een gelaagd verhaal over vier cineasten uit Buenos Aires, die ieder worstelen met hun nieuwe films. Het is deels een portret van de stad, door de ogen van vier Argentijnse filmmakers, zegt
De jeugd roept tegenwoordig vooral de gedachte aan gevaar op. De maatschappij heeft last van een verwrongen ideaalbeeld dat echte kinderen weinig speelruimte laat. Uiteindelijk komen die dan ook in opstand in Enfant. Maar tot die tijd hebben de hele jonge performers toch vooral de rol van bijzet of sluitstuk, aanvulling op of extensie van de negen volwassen dansers. De nieuwe…
Misschien is het ook gewoon een verkeerde keuze om deel drie direct na afloop van de eerste twee delen te zien. Misschien dat je na een dagje je of wat bezinken de tekst van Petry wél kunt waarderen, op zijn eigen merites. Stelt u zich een driesterrendiner voor. Een zinnenstrelende aaneenschakeling van kleine en middelgrote gerechten, bereid met de…
Gisteravond zijn op festival Go Short in Nijmegen de prijzen voor beste korte films uitgereikt. Winnaar van de Nederlandse competitie is Woensdagen van Aaron Rookus, een kleine speelfilm waarin het zwaar beladen onderwerp van seksueel misbruik op de meest subtiele manier wordt benaderd. Wat begint als een gevoelsmatig verbluffend goed getroffen impressie van het wekelijkse uitstapje van de achtjarige Kris…
Met dank aan Ingrid van Frankenhuyzen, die dit bericht op facebook zette. Ook dans wordt bedacht, ondanks het feit dat de VVD de dans als een tak van sport ziet. Welnu: in Amerika weten ze alles van sport, en dus ook van sportief gedrag. Tot op zekere hoogte. Want wat heeft Beyoncé gedaan in haar laatste clip? Juist: een choreografie…
Wat ze doet is kwetsbaar op het confronterende af. Theatermaakster Lotte van den Berg heeft een zo persoonlijke kijk op de wereld dat die buiten de veilige context van het theater wel eens absurd kan overkomen. Of vervreemdend. Zondag 26 september keerde ze met de leden van haar Dordtse locatietheatergezelschap OMSK terug van een verblijf van vier maanden in de Kongolese hoofdstad Kinshasa. Een volle zaal in de Rotterdamse Gouvernestraat mocht er vervolgens bij zijn toen ze een paar uur na de landing de koffers uitpakten.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.