“Het is niet uit te sluiten dat eerdere keuzes van het kabinet, zoals over de verhoging van de BTW en de forse korting op het Muziekcentrum van de Omroep, samen met de aangekondigde bezuinigingen onherstelbare schade toebrengen aan de cultuursector.”
Natuurlijk, ook al heeft Halbe Zijlstra de term ‘Linkse Hobby’ gelukkig verboden als het om cultuur gaat, de deftige heren en dames van de Raad voor Cultuur stel je daarmee niet gerust. Dit onafhankelijke adviescollege van het ministerie van OC&W veegt in ieder geval de vloer aan met de voornemens van de verse staatssecretaris, die The Full Monty uit 1997 de beste film aller tijden vindt. De man, die in de uitzending van Pauw en Witteman van maandag 6 december de adviescommissies voor de cultuursubsidies nog openlijk beschuldigde van vriendjespolitiek, blijft de heren en dames van de kunst irriteren.
Het wordt hun lastig gemaakt hun huiswerk goed te doen, zo melden zij in een brief die vandaag (vlak voor de poststaking) werd verstuurd:
“De afschaffing van de WWIK, de forse korting op het Muziekcentrum van de Omroep, de beperking van de belastingvoordelen bij cultureel investeren en uiteraard de verhoging van de BTW en de abrupte invoering ervan, treffen de cultuursector rechtstreeks, en maken het extra gecompliceerd om tot een goed en samenhangend advies te komen. De korting op de Regionaal Historische Centra verdient ook heroverweging: immers, die raakt het culturele voorzieningenniveau voor erfgoed in de gebieden waarvoor het regeerakkoord nu juist aandacht vraagt. Het is de stapeling en het tempo van deze maatregelen die het effect van de bezuinigingen zullen versterken en het risico met zich mee meebrengen dat keuzes worden gemaakt die tot onherstelbare schade leiden.”
Ook de eis dat je pas met een volle zaal recht hebt op subsidie is aanleiding voor kritiek. De Raad voor Cultuur wijst er nog eens op dat de afgelopen jaren alle energie al was gericht op het vergroten van het publieksvbereik voor de kunsten. Alleen, zegt het adviescollege, kunst is niet te vergelijken met melk. Hoewel, zo merken wij dan weer fijntjes op, er meer subsidie naar melk gaat, dan naar alle kunsten in heel Europa, maar dat terzijde:
“Kunst en cultuur zijn in de ogen van de Raad geen gewone commodity. Dat betekent dat de wetten van vraag en aanbod niet onverkort kunnen gelden. Ook kunstuitingen van hoge artistieke kwaliteit zonder groot publieksbereik moeten worden gesteund. Bovendien wordt ook het ongesubsidieerde aanbod in veel gevallen door overheidssteun toegankelijk gehouden, bijvoorbeeld door de miljoenen die lokale overheden investeerden in theaters waar ook musicals en cabaret te zien zijn. Dat aanbod zou zonder die specifieke steun aanmerkelijk duurder en daarmee voor velen onbereikbaar zijn. De samenleving ís eigenaar van kunst en cultuur, de overheid helpt bij het onderhoud.”
Dat de Raad voor Cultuur echt boos is, blijkt uit het slot van de brief. Daarin staat onverholen dat de raad niet meer zal meewerken aan het beleid, als uit eigen onderzoek blijkt dat de situatie inderdaad zo erg wordt, als nu dreigt:
“De Raad maakt de komende maanden een scherpe analyse van de gevolgen van de voornemens van het kabinet. Als daaruit blijkt dat de toekomst van de Nederlandse culturele infrastructuur te veel onder druk komt te staan, zal de Raad laten zien welke consequenties van de bezuinigingen in zijn ogen niet aanvaardbaar zijn.”
In dat geval zouden de maatregelen flinke vertraging oplopen. En dat zal heel Nederland best wel gaan voelen.
Zelf de brief lezen kan hier: reactie_op_beleidsbrief_definitief_(2)1