Op 5 juni opent in Eye een bijzonder filmprogramma: Where do we go now? Arabische vrouwen achter de camera. Wie aan het Midden-Oosten en Noord-Afrika denkt, denkt wellicht aan conflicten en IS, misschien aan de oorsprong van de algebra, maar waarschijnlijk niet aan vrouwelijke filmmakers. Toch zijn zij flink in opkomst.
Was in 1994 Les Silences du Palais van Moufida Tlatli nog een dijkdoorbraak, nu zijn er genoeg makers om een mooi festival mee te maken.
De opening is gelijk heel bijzonder: I Am Nojoom, Age 10 and Divorced van de Jemenitische Khadija Al-Salami wordt vertoond in aanwezigheid van de regisseur. Het is haar eerste speelfilm, gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een tienjarig meisje dat uitgehuwelijkt is aan een 20 jaar oudere man. Zij weigert zich neer te legen bij haar lot van geweld, verkrachting en uitbuiting en kiest haar eigen weg. Net als de regisseur, trouwens, die volgens haar wikipedia pagina op haar 11de is uitgehuwelijkt. Al-Salami is de eerste vrouwelijke filmmaker in Jemen, in een land met een minuscule filmcultuur.
Libanon is met 4 films het best vertegenwoordigd. Ook de film die de titel van het festival heeft gegeven komt hier vandaan. Where do we go from here? Is de film van Nadina Labaki over religieuze spanningen in een dorp in een niet nader genoemd land. De moslims en de christenen staan elkaar naar het leven maar hun vrouwen verzinnen list na list om het vechten te stoppen. Uiteindelijk komen ze met een soort omgekeerde Lysistrata.
Specialer en urgenter is Je Suis le Peuple van de Egyptische documentairemaakster Anna Rousillon. Waar alle aandacht in 2011 uitging naar het Tahrirplein in Cairo, verlegde Rousillon haar focus naar het platteland: hoe beleefden de mensen daar, gekluisterd aan de tv, de revolutie?
Gastcurator Ludmilla Cvikova heeft een aantal voor jaren het Doha film instituut in Qatar gewerkt als hoofd programmering. In haar woorden is de cinema van de Arabische vrouwen ‘Krachtig, aangrijpend, vitaal en provocatief’. In een rijk programma met kortfilms, speelfilms en documentaires, 7 filmmaaksters die het festival bezoeken en verdieping met debat en interviews kan het woord veelzijdig daar misschien nog aan worden toegevoegd.