Het gebeurt me niet vaak dat ik een kleine dertig jaar na het zien van een film nog weet in wat voor staat ik de zaal verliet. Opperste verwarring was het. Was dit allemaal echt? Mocht je als filmmaker je interviewees wel slaan? Was het in scène gezet? Het was te gruwelijk om voor te stellen dat alles echt gebeurd was. En Kazuo Hara is een geval apart. Wat had ik gezien? The Emperor’s Naked Army Marches on.
Kazuo Hara gaat op zoek naar de waarheid achter de dood van twee regimentgenoten uit WWII. De wildste speculaties doen de rondte. Ik ga niet vertellen welke, want ik raad je met klem aan om naar Eye in Amsterdam Noord te gaan en de film te bekijken. U heeft vanmiddag nog een laatste kans. Zo vaak wordt de film niet op groot doek vertoond. En dat terwijl het documentairegeschiedenis heeft geschreven. Niet voor niets staat het in de top 5 van Errol Morris.
Full disclosure: Ik houd ervan als film, of eigenlijk iedere kunstvorm, mij in verwarring brengt. Als ik niet gelijk een mening kan hebben, niet weet wat het nou precies is dat ik heb gezien. Het stellen van vragen is interessanter dan het geven van antwoorden. En, in mijn bescheiden mening, er worden in de meeste documentaires te veel antwoorden gegeven. Vaak is de agenda van de maker, of van het onderwerp duidelijk aanwezig. Veel films zijn uitgesproken politiek, gaan over onrecht, oorlog, problemen. Belangrijk, maar voor een cinefiel minder bevredigend. Ik mis vaak de vormexperimenten, het uit de bocht vliegen, de visuele prikkels.
The Emperor’s Naked Army is raar, heftig en misschien zelfs wel onethisch. Maar je hersenen gaan op volle toeren.
Ik verheug me erop vanmiddag te zien wat ik er nu van vind.
wat:The Emperor’s Naked Army Marches On
waar: Eye om 16:30 uur. Klik hier voor kaartjes.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
