Of het wat minder oppervlakkig kan, was de vraag van een toeschouwer halverwege het eerste deel van De Grote Holiday Show van Het Nut. Greg Nottrot, in de rol van quizmaster van deze pastiche op de grote televisieshow uit de jaren tachtig, belooft dat er nog een laagje gaat komen. Want dat is hij verplicht, omdat hij subsidie krijgt.
Welkom in Leidsche Rijn Centrum, waar in een paar leegstaande winkelruimtes een wonder van warmte is neergedaald. Het NUT, een gezelschap waar ik al sinds de oprichting fan van ben, ik zal het niet ontkennen, sluit een jaar vol voorstellingen over geld af met een voorstelling die al het goede van theater samenbrengt met de betere keuken.
Ideaal voor nieuwkomers
Om daarmee te beginnen: vrijwel alle voorstellingen van Het NUT gaan samen met een maaltijd aan lange tafels. De beste manier om te mengen met bekenden en nieuwe vrienden te ontmoeten. Dat het mogelijk ook een methode is om critici met een glas wijn of twee de mond te snoeren? Zou kunnen. Feit blijft dat theater geen losstaand evenement meer is.
Een voorstelling van Het Nut bezoeken lijkt meer op een festivalervaring dan op een bezoek aan een deftige schouwburg met eigen gewoontes en normen. Zeker voor nieuwkomers is deze keuze van Het NUT drempelverlagend. Dat de Utrechtse Stadsschouwburg, zelf een ambitieus restaurant rijk, meeproduceert aan deze voorstelling, is dus mooi. Er kunnen vast ook meer lange biertafels in die grote foyers.
Hoe Masmeijer M. werd
En dan is daar de voorstelling zelf. Voldoende knullig opgezet om het pretentieloos te laten zijn, zonder aan betekenis in te boeten. Door de referenties aan de NCRV Holiday Show en vooral de legendarische host Frank Masmeijer haalde de voorpubliciteit alle landelijke media, tot Shownieuws aan toe. Voor wie onder een steen lag, de afgelopen jaren: Masmeijer werd ontslagen bij de NCRV omdat hij vrienden liet winnen, begon een horeca-imperium en was opeens Frank M., de drugscrimineel. Hij heeft nu zijn leven gebeterd en trekt met leuke Hollandse deuntjes door het schnabbelcircuit.
Nottrot vertelt in deze voorstelling, waarin zijn vrienden ook hele leuke prijzen kunnen winnen, dat hij als kind al fan was van Frank Masmeijer. In de voorbereiding van deze show heeft hij meerdere malen, op het stalkerige af, contact gezocht met zijn gevallen idool. Die daar weinig gretig op reageerde.
Een goed gedicht
En waarom dat alles? Al te veel weggeven is natuurlijk niet leuk, maar de voorstelling neemt tussen hoofd- en nagerecht inderdaad een wending richting diepgang. Nottrot draait door, in een echo van de manier waarop anderen ook doordraaien wanneer de druk door geld, vrienden en succes te hoog wordt. En dat allemaal omdat niemand meer de tijd neemt om een goed gedicht te lezen.
En Frank? Hij kan rustig komen kijken, want hij komt er goed van af. Zonder dat Het Nut hem met zijden handschoentjes aanpakt. De mens is feilbaar. En geen studentenfeestje kan nog zonder Nederlandstalig werk als dat van Masmeijer. Er breken gouden tijden aan.