Inmiddels is de website aangepast, maar omdat dit bericht de aanleiding was tot die aanpassing, laten we het staan.
Altijd goed om een nieuw initiatief te steunen. Daarom waren we ook blij met het opbouwende plan van de Rotterdamse Erasmus Universiteit en de voormalige kunstkrant NRC Handelsblad om een symposium over nieuwe kunstfinanciering te organiseren. Immers, de overheid wil van de kunstsubsidies af, en in plaats van je daartegen te verzetten, kun je ook gaan denken aan alternatieve oplossingen. Slim, goed en ondernemend.
Tot zover.
Dan lezen we de toelichting en daarin staat het volgende:
The arts have never been preoccupied with generating revenues and visitors, but rather in realising social and artistic values. Does your proposal take this into account? And could cultural organisations learn from the market? Does the Internet provide opportunities? What is there that we can change about copyright on artistic works? Could people be convinced in any way to appreciate, and hence pay for, art?
U leest het goed. Wij vertalen: ‘In de 25000 of meer jaar dat de mens kunst maakt is die nooit bezig geweest met het genereren van inkomsten, laat staan het bereiken van publiek’. Aardig bedoeld, natuurlijk, maar de opstellers van dit tekstje negeren daarmee het belasting- en festivalsysteem van de oude grieken, de bedelbrieven van Vincent van Gogh en de vele broodschilderijen van grootheden als Rembrandt, Rubens of Caravaggio. Neen, liever volharden NRC Handelsblad en Erasmus Universiteit samen met de VandenEnde Foundation in het bij VVD en PVV populaire beeld van de kunstenaar als een lui achteroverliggende nuf die alleen dingen wil maken die die zelf leuk vindt en schijt heeft aan publiek of geld.
De laatste nekslag voor de kunst komt in de laatste zin: Could people be convinced in any way to appreciate, and hence pay for, art?
Waarschijnlijk verblind door het feit dat inderdaad steeds minder mensen bereid zijn te betalen voor nieuws dat op dun papier wordt gedrukt, en te laat in de brievenbus verschijnt, extrapoleert men de eigen miserie naar de kunsten. Want de mens is altijd bereid geweest, en zal altijd bereid blijven om geld te betalen voor kunst. Dat de hoeveelheid geld uit de burgerportemonnaie vaak niet toereikend is voor het betalen van de lonen van orkestmusici, balletensembles, monumenten en theateracteurs die een willekeurige Shakespeare zonder dubbelingen moeten spelen, is een ander verhaal. Daar hebben door de eeuwen heen de machthebbers altijd voor betaald. Of ze nu Franz Jozef heten of Rockefeller.
Nog een tikje witheet van woede over zoveel stupiditeit zeggen we: ga jullie toetsenbordjes spoelen, NRC, Universiteit en Foundation, voor zoveel schandalige onwetendheid. En kom dan met een voorstel dat er wel toe doet.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
@winfred Cijfers stonden in 2009 in TM bij een verhaal over teruggelopen belangstelling voor recensies. Betrof eigen lezersonderzoek NRC. Was positief, want AD kunst trok slechts 0,03% van de lezers.
Nuance wel dat de 0,3 procent kunstlezers van NRC tot de belangrijke groep behoort. Bewuste lezers, kaartjeskopers, boekbestellers. Grote aankondigingen leveren ook meestal uitverkocht huis op. Ze doen nog mee, maar het neemt snel af.
Ik ben dan weer benieuwd welk recent onderzoek heeft aangetoond dat slechts 0,3% van de NRC lezers de Kunstpagina opslaat. Betekent dat dat slechts dat percentage de pagina leest of dat dat percentage de krant op die pagina openslaat? Of nog iets anders? En wie heeft dat becijferd?
@Klamer, dank voor je ridderlijke reactie op ons redactieblog. We zitten nogal op het vinkentouw als het gaat om het financieringsgebeuren rondom de kunsten. Zelf zijn we bovendien de hele dag bezig met het vormgeven van journalistieke innovatie (onze nobele taakstelling, waarvoor we ook ondersteuning krijgen), en daarom volgen we alles wat riekt naar verdienmodellen en briljante ideeën over geld uit onverwachte hoeken. Gisteren er nog eentje afgeschoten, waar de NL ambassade in Londen dan weer wat zuur over deed, maar het genoemde model bood de burgermecenas te weinig waar zijn geld.
– Op twitter vroeg men zich af wie die deskundigen dan wel waren en wat de prijs inhield. Misschien nog een tipje van de sluier over oplichten?
@Jan Willem: Leuk overigens dat je een naamgenoot bent van onze Rotterdamse klassieke muziek-medewerker. Geen familie?
– Verder: zie de reactie van Klamer: ‘preoccupied with getting revenues and visitors’ dat is echt niet te vervangen door ‘sterk gericht op het maken van winst’, omdat revenues opbrengst/inkomsten betekent en geen winst. en die visitors: geen kunstenaar wil niet bezocht worden. Het is zelfs te idioot voor woorden om dat hier nog uit te moeten leggen. Dus: doe wat je moet doen, verander die tekst, hij deugt niet. Net als die zinsnede over de waardering en betalingsbereidheid van de mensen, want die is ook pertinent onwaar. Check de cijfers. Kunst is geen krant.
– Wat dat betreft: Wij groeien al een half jaar gestaag met 200 per week (100 op twitter en 100 op facebook) en hebben dus (met resp 2600 en 3500 vrienden/volgers – stand 1 februari) voldoende kritische massa verworven om een steentje bij te kunnen dragen: meer echte lezers dan de kunstbijlages van de grote kranten, volgens het laatste onderzoek, dat bijvoorbeeld aangaf dat slechts 0,3 % van de NRC lezers de kunstpagina opslaat.
– De formulering over auteursrecht is buitengewoon vaag. Ook in de beantwoording. Moet dus ook over, wil je niet een instelling als de FLA over je heen krijgen. 🙂
– Dus ja, we zijn er graag bij en houd ons op de hoogte. 🙂
Touche. In de haast is de tekst niet zoals we hem gehad hadden willen zien. Nu valt te twisten over de uitleg van “gepreoccupeerd”. Want waar gaat het om in de kunsten? Maar om te beweren dat preoccupatie met geld nooit voorkomt, is onzinnig.
Dat neemt niet weg dat de kunstwereld meer creativiteit in het genereren van inkomsten en het realiseren van de waarden van haar werk kan laten zien.
Gelukkig gaat het hier om de tekst op de website. Dus die valt gemakkelijke te corrigeren. Hoe dan ook, dank voor de alerte reactie.
Nog ideeën voor andere, originele manieren voor de financiering van de kunsten? We houden ons aanbevolen.
Wel, een beetje minder ferme toon mag ook natuurlijk.
Allereerst: hartstikke fijn dat jullie aandacht besteden aan dit initiatief. Toch zou ik graag van de mogelijkheid gebruik willen maken om het een en ander te nuanceren.
“De redactie” protesteert tegen het gebrek van enig historisch besef op de Erasmus Universiteit, bij het NRC Handelsblad en de VandenEnde Foundation. Ik kan wat zeggen over de EUR, aangezien ik daar de masteropleiding Cultural Economics & Entrepreneurship volg.
Wij weten van het bestaan van Rubens, van Gogh en oude Grieken. We zeggen daarentegen “The arts have never been preoccupied with generating revenues and visitors…”. Dit vind ik nog steeds prima samengaan. Het engelse woord “preoccupied” betekent immers “sterk gericht zijn op”. Het is zo dat er gezegd wordt dat de culturele sector niet de nadruk legt op winst maken en verkopen. Dit lijkt mij fair om te stellen. De sector is niet sterk gericht op het maken van winst. Of vinden jullie van wel?
@Marcel Hoekstra: “What is there that we can change about copyright on artistic works?” is een vraag die hint op onderzoek dat wordt gedaan naar de schaduwkanten van copyright, zoals bijvoorbeeld de administratie die benodigd is om als rechthebbende economisch wijzer te worden van de juridische bescherming en de beperking die het consumenten oplegt sinds zij veel zoekkosten moeten maken om een artistiek product op waarde te schatten.
De redactie natuurlijk van harte welkom op 22 maart om hun hart te luchten.
Scherpe analyse!
Wel zou ik ook graag weten hoe ik de zinsnede: “What is there that we can change about copyright on artistic works?” mag lezen.
vr.gr.
Mho
Comments are closed.