Het ANP bracht het en alle kranten typten het over: ‘Amsterdam krijgt een Stadstoneelschrijver’. Groot nieuws natuurlijk. Immers: het toneel staat nogal onder druk als dure linkse hobby, dus zou het mooi zijn als de Amsterdamse gemeenteraad samen met de theaterwereld had besloten tot de instelling van een stadstoneelschrijver, naast de stadsdichter en de dichter des vaderlands, Een eretitel, zou je denken, verdiend na een leven lang zwoegen om hoge kwaliteit toneelproza af te leveren. We vroegen ons af wie het zou worden: Rob de Graaf? Ger Thijs? Ton Vorstenbosch?
Enfin, dat u nog nooit van Jedidijah Julia Noomen heeft gehoord, kunnen we u niet kwalijk nemen, maar haar is dus de eer te beurt gevallen om stadstoneelschrijver van Amsterdam te worden. Nu ja, het zit dus eigenlijk anders: de aan de schrijfopleiding van de Utrechtse Hogeschool voor de Kunsten afgestudeerde Jedidjah bedacht de term zelf, ontdekte dat niemand het internetadres nog had geclaimd en bedacht een plan dat 10.000 euro moest gaan kosten. En dat gaan we dus heel modern crowdfunden. Op de site ‘voordekunst.nl‘ staat de Amsterdamse stadstoneelschrijver nu aangeboden. Het fonds belooft alvast 2500 euro in het potje te doen. Blijft over: 7500 euro, te betalen door de ‘crowd’. Voor dat relatief lage bedrag biedt ze Amsterdam alvast 2 van de 12 toneelstukken aan, die ze uiteindelijk wil schrijven en opvoeren in steeds een andere wijk van de stad.
Een verder bedrijfsplan of begroting is op de site niet te vinden. Wet staat er dat je voor een bijdrage van 2000 euro een voorstelling of toneelstuk kado krijgt.
Het Amsterdams Fonds voor de Kunst vind het al met al een leuk idee. Wij verwachten dat er ook wel een plekje voor de Amsterdamse Stadstoneelschrijver zal worden gereserveerd in De Nationale Theaterweek.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
Maar deze zelfbenoemde stadstoneelschrijver is toch een typisch geval van het ondernemerschap dat heden ten dage wordt aangemoedigd? Een kunstenaar die niet dingt naar erkenning in de traditionele fora, maar haar eigen toko opzet en ziet hoe ver zij komt? Een goeie hack zou je het kunnen noemen, de spatie incluis, van iemand die niets te verliezen heeft. Kunst maken en toneelschrijven zijn geen beschermde beroepen, het is wat de gek, de kunstraad en de crowd er voor geven. Marktplaats als subsidiekanaal. Wijkschrijvers bieden zich aan, dichters strijden om de hoogste bieder des vaderlands. So You Think You Can Write.
Overigens is er een interessante spatie toegevoegd op de crowdfundingsite. Het gaat nu om een ‘stadstoneel schrijver’. Hiermee geeft de bedenker dus toe dat ‘stadstoneelschrijver’ nogal prematuur was. De escape via het downgraden tot schrijver van stadstoneel komt een beetje laat. In deze tijd waarin cultuurmakers gewantrouwd worden door politiek en bevolking is dit soort bedrog buitengewoon onwenselijk.
Overigens: wordt vervolgd, en wel via dit kanaal, dat als enige door mij gevonden kon worden via zoekmachines wat betreft het tegentypen t.o.v. het landelijke overtypen.
Het AFK heeft zich inmiddels per heden (we schrijven 4 oktober) gedistantieerd van de term ‘stadstoneelschrijver’, die is geclaimd door betreffende schrijfster. Onthoud die naam vooral niet, want zij blijkt zelf de persberichten te hebben uitgezonden die de landelijke pers zowat voltallig heeft overgetypt. Het AFK is destijds wel benaderd met kritische vragen omtrent het fenomeen maar heeft deze naast zich neergelegd. Hadden ze dat maar wel gedaan, want nu het vakblad TheaterMaker de term alsnog in het oktobernummer heeft opgenomen in haar rubriek Stoelendans en daarover andermaal vragen zijn ontstaan, is het AFK benaderd over het hoe en waarom. Nu is het AFK dus wat toeschietelijker in haar reserve omtrent de gehanteerde terminologie. Exit deze schrijfster, die zich hiermee heeft geprobeerd in de culturele kijker te spelen. Het tegendeel is het resultaat, namelijk dikswalificatie ´galore´. Typisch geval van een ongelukkig huwelijk tussen ambitie en falend inzicht in het eigen kunnen. Een verschijnsel van zelfzwelgjubel als schoolvoorbeeld van hoe het niet moet.
Comments are closed.