The magic formula: art covered in applesauce

Het bericht op facebook dat vandaag mijn tijdlijn domineerde: het spontane concert op NS-station Amsterdam Centraal, afkomstig van de website van het NRC (link: http://www.nrc.nl/muziek/2014/10/09/hoe-drie-artiesten-onverwacht-samen-optraden-op-adam-cs/

Op dit station staat sinds enkele weken een piano waarop iedereen mag spelen. Een ludieke actie van de NS om het wachten leuker te maken. Dat leidt tot verrassende situaties. Zoals deze waarin een pianist aan het spelen is. Een zangeres die het lied kent biedt spontaan aan te zingen. Vervolgens besluit een passerende danser ook aan te sluiten. Het publiek maakt filmpjes en een youtube-hit is geboren. Het filmpje is al ver over de 100.000 keer bekeken. In 1 dag!

Een geweldig voorbeeld van wat kunst teweeg kan brengen. Als het weet te verrassen en te overrompelen. Dat zit hem natuurlijk in de kwaliteit. Met een matige zangeres en een derderangs danser had je heus niet hetzelfde effect gehad. Maar ook de setting is cruciaal. Want eenzelfde soort filmpje van een georganiseerde performance (bijvoorbeeld als onderdeel van een festival of evenement) trekt veel minder kijkers.

Mensen houden van kunst. Maar ze houden misschien nog wel meer van verrassingen. Van verwondering. Van lichtpuntjes tussen de grauwheid van het alledaagse. Juist het onverwachtse maakt dat we onder de indruk zijn. Denk maar eens terug aan de auditie bij Britain’s got talent van zangeres Susan Boyle:

Met de juiste setting als geheim wapen kun je er blijkbaar in slagen om het publiek te laten genieten van iets wat normaal gesproken ver van ze af staat. Want verschillende TV-shows laten zien dat mensen massaal kijken naar opera of moderne dans. Terwijl deze kunstvormen in de sector gelden als “moeilijk te verkopen”.

Het doet me ergens een beetje denken aan het buurjongetje uit mijn jeugd dat alleen maar appelmoes wilde eten. En dus verborg zijn moeder de dagelijkse warme prak onder een dikke laag gepureerd fruit. En dan ging het er prima in.

Dus: de magische formule voor exposure en het trekken van de aandacht van een groot publiek bestaat uit kwaliteit en verrassing. Liefst met een laag appelmoes eroverheen.