650.000 euro. Dat bedrag is de gemeente Enschede bereid te lenen aan HET Symfonieorkest. Niet voor een bijzonder cultureel project in de stad, nee, voor een verbouwing. Niet verwonderlijk, want gemeentes investeren immers liever in stenen dan in cultuur. Maar in dit geval gaat het om wel heel bijzondere stenen. De volgens directeur Harm Mannak amper gebruikte fietsenstalling dient omgebouwd te worden tot kantoorruimte. Daaraan heeft het orkest namelijk gebrek. Bovendien hoopt Mannak met de verbouwing een positieve bijdrage aan de veiligheid rond het Muziekcentrum te kunnen leveren. Muren en tralies van de stalling worden vervangen door grote ramen.
Wat heeft een blijkbaar amper gebruikte fietsenstalling en de wens naar meer kantoorruimte in vredesnaam te maken met de veiligheid rondom het Muziekcentrum? Wordt het veiliger als de mensen niet langs een fietsenstalling maar een kantoor lopen? Achter dat glas zit na 17:00 niemand, en overdag speelt het onveiligheidsgevoel een stuk minder.
Is die veiligheidsbijdrage dan louter pr van een directeur die geld wil lenen?
Niet helemaal, want uit verschillende onderzoeken blijkt dat mensen een blinde muur in een straat als veiliger ervaren dan een hek met een donkere ruimte daarachter.
Maar… een enkelsteens muurtje met een deur erin werkt ook. En is vele malen goedkoper. Kun je daarachter gewoon een fietsenstalling houden en wellicht die ook toegankelijk maken voor de studenten van het conservatorium, want op de stoep daarvoor is een kluwen van fietsen.
Waarom heeft het orkest eigenlijk extra kantoorruimte nodig? De meeste cultuurinstellingen doen het sinds Rutte I juist met minder kantoorpersoneel. Moeten wellicht al die fondsenwervers vanuit de verbouwde fietsenstalling geld binnen halen? Volgend jaar moet het orkest immers voor nog maar 50% afhankelijk zijn van subsidies, de rest haalt het zelf binnen. Of komt daar het nieuwe hoofdkwartier van Aurora Muziektheaterproducties?
Duidelijk is in elk geval dat al dat kantoorpersoneel van HET Symfonieorkest kennelijk niet met de fiets komt. En dat midden in stad. Met het Centraal Station van Enschede letterlijk op een steenworp afstand.
Maar er is meer, al helemaal letterlijk op een steenworp afstand. Want daar ligt het voormalig Nationaal Muziektheater, dat tegenwoordig toepasselijk Wilminktheater heet. En in dat prachtige gebouw staat de derde verdieping, oorspronkelijk gepland als kantoorruimte voor dat hele Nationale Muziekkwartier, vrijwel leeg. Saillant detail: het Muziekcentrum is zelfs met een dure glazen loopbrug die amper wordt gebruikt met het Wilminktheater verbonden.
Dat reisopera en orkest geen kantoorruimte willen delen na de poging tot vijandige overname van de een door de ander, daar kunnen we inkomen, maar van de aan stad en land verkochte synergie tussen schouwburg, conservatorium, orkest, muziekschool, poppodium en reisopera is nu dus ook niets meer over.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
