Geenstijl.nl, de website die ooit werd opgericht om het vrije woord in al zijn uitingen te vieren, heeft iets ontdekt. Nu ja. Zo ingewikkeld was het niet om te ontdekken, want het centrum van Utrecht kan er nogal moeilijk omheen. Maar het gaat dus om de bouwplaats van Dries Verhoeven, een van de manifestaties van het verder vaak nogal onopvallend in de stad aanwezige festival Spring.
Nu is Geenstijl, plus het leger trollen van deze inmiddels vooral op doodsangst gebaseerde webgemeenschap, vooral boos om een Arabische tekst bij het bouwbord van deze bouwplaats. Op dat bouwbord staat – in alle talen, dus ook het Russisch en Arabisch – de tekst: ‘Monument voor het einde van de westerse hegemonie’. Volgens datzelfde bouwbord komt er op deze plaats een sokkel te staan, waarvoor een kale man op de grond ligt, kennelijk van zijn voetstuk gevallen.
Fortuyn?
Zoals te verwachten, sprong Geenstijl op het nieuws in omdat allereerst de tekst ‘monument voor het einde van de westerse hegemonie’ volgens de moraalriddders niet in het Arabisch mag worden getoond. Verders: een kale man op de grond is ook not done, want, zo stelt men in de nogal voorspelbare comments: het beeld viert de moord op Pim Fortuyn.
Wie echter goed kijkt, ziet dat de liggende kale man op de buik ligt, en niet gestrekt op de rug zoals op de iconische beelden uit 2002. Verder: Dries Verhoeven heeft zelf geen haar, en wie de man kent zal direct zien dat hij zichzelf liggend heeft geportretteerd.
Kunstbeschouwing wordt door wetenschappers bestudeerd aan de hand van de semiotiek, ofwel de leer van de tekens. Dries Verhoeven, die ons eerder door een spookhuis stuurde, of in een hotelbed naar onszelf liet kijken, gebruikt natuurlijk bewust deze tekens. De kale man is voor veel mensen een teken, ook al is het duidelijk niet Pim Fortuyn. De Arabische tekst is een teken, maar het is geen oproep tot geweld. De afbeelding van het monument is een teken, maar het gaat niet gebouwd worden.
Tussen de oren
Verhoeven gebruikt deze tekens om gedachten los te maken, gesprekken te starten, mensen te laten nadenken. De middelen die hij inzet worden elk jaar grotesker, maar we kunnen er ook steeds moeilijker omheen. Het mooiste is nu, dat hij niet veel meer dan een bouwschutting en een bouwbord nodig heeft om een heel volksdeel met zijn eigen haat en doodsangst te confronteren.
Het beeld waartegen ze protesteren, zit tussen hun oren. Nergens anders.
Missie geslaagd. Ik krijg zowaar weer een stuk meer bewondering voor Dries Verhoeven.
Hieronder nog een paar beelden van de bouwput. De foto’s zijn van Willem Popelier.
Dit zogenaamde ‘kunstwerk’ is prachtig. Met veel plezier ben ik met mijn gezin hier naartoe gegaan en mijn kinderen, vrouw en ik waren diep onder de indruk. De hoge mate vakmanschap, oog voor detail, jaren zwoegeb en de ultieme drang naar perfectie levert dit soort tijdloze kunst op. Nee dus, wat een ongelooflijke bagger is dit weer. ‘om de mensen aan het denken te zetten’. Yep, dat is waar. Waar iedereen aan denkt is: welke randdebiel in de gemeente geeft hier toestemming voor. Wat heeft dit in godsnaam gekost en uit welke subsidiepot en wie haalt het in zijn hoofd om dit kunst te noemen. Ga naar het Rijksmuseum en zie wat echte kunstenaars kunnen stelletje trieste steuntrekkers. Zonder subsidie (het geld dat je krijgt van ons.a. de Geenstijl reaguurders) stelt je in staat om dit soort onzin te verkopen.
Comments are closed.