Het twee uur durende heldenepos Until Our Hearts Stop van Meg Stuart, dat deze week in de Rotterdamse Schouwburg te zien is, doet niet aan een dramatische opbouw volgens de regels van de Poetica van Aristoteles. We weten niet wie die mensen zijn daar op het toneel. Ze lijken ook geen speciale opdracht meegekregen te hebben, al worden ze duidelijk gedreven door verlangen naar lichamelijk contact. De paarse vloerbedekking, de bank en het enorme, wonderlijke plafond herinneren aan lobby's zoals je ...
Tu peux maintenant te connecter pour continuer à lire !
Bienvenue dans les archives de Culture Press ! En tant que membre, tu as accès à l'ensemble des plus de 4 000 articles que nous avons publiés depuis notre création en 2009 !
(Les messages récents (datant de moins de trois mois) sont accessibles à tous, grâce à nos membres).
Devenir membreou connecte-toi ci-dessous :
Vous devez être connecté pour poster un commentaire.