Het gebeurt niet vaak dat een film over een gebeurtenis in 1992 zo schrijnend actueel is. Toen stak een groep van zo’n driehonderd rechts-radikalen in Rostock een asielzoekerscentrum in brand. Wonder boven wonder is toen niemand overleden. Maar het tekende wel velen voor het leven. Onder meer de regisseur van Wir Sind Jung, Wir Sind Stark. Filmmaker en zoon van Afghaanse vluchtelingen Burhan Qurbani was nog te jong om het allemaal te snappen, maar zegt in zijn director’s statement dat hij toen voor het eerste meemaakte wat het was om buitenlander te zijn, om ongewenst te zijn. In Wir Sind Jung, Wir Sind Stark onderzoekt hij hoe het zo ver heeft kunnen komen en toont de rellen vanuit drie perspectieven.
In de merendeels grauw en grimmig zwart-wit gedraaide film, lopen de spanningen snel op tussen de inwoners van Rostock, een stad met zo’n tweehonderdveertigduizend inwoners en de vluchtelingen die in erbarmelijke toestand moeten leven. Vanuit een jonge relschopper, een vluchteling en een ambitieuze lokale politicus volgen we de ontwikkelingen. En zien we hoe iemand van probleemjongere naar nazi-activist afglijdt. Maar ook hoe een carrièrepoliticus moet laveren tussen hoofd en hart, tussen geweten en opportunisme.
Het behoeft weinig toelichting waarom deze film juist nu zo cruciaal is.
Helaas is het maar eenmalig te zien op dinsdag 27 oktober in het Ketelhuis te Amsterdam in een samenwerking met het Goethe Instituut.
Lees hier meer over tijdstip en kaartverkoop