Meteen naar de inhoud

TOP DRIE


‘Het begint nu toch echt iets met mij te worden,’ dicht Vrouwkje Tuinman met gezonde zelfironie in de bundel Lijfrente. In haar geval kun je dat wel zeggen – Lijfrente won vorig jaar de Grote Poëzieprijs.

Het is een mooie regel, zeer geschikt om te pas en te onpas voor je uit te prevelen. Te onpas is het leukst: je jaarlijkse leenrechtvergoeding blijkt genoeg voor een halve cappuccino, in de kleedkamer liggen maar liefst twéé minimarsjes in een grote fruitschaal op je te wachten, de plaatselijke beroemdheid is voor de pauze zó ruim over zijn tijd heen gewalst dat de organisatie een minuut voor jouw optreden vraagt of je het ook in de helft van de tijd klaarspeelt.

Een paar weken geleden werd me gevraagd of ik een top drie van dichtbundels uit vorig jaar wilde maken voor het onvolprezen tijdschrift Awater. Alle medewerkers aan het blad doen dat, en zo krijg je een leuk jaaroverzicht.

Het begint nu toch echt iets met mij te worden, dacht ik.

Er wordt mij zelden gevraagd om ergens een top drie van te maken. Tot nu toe schreef ik één literaire recensie in mijn leven, in het verenigingsblaadje van mijn studie Algemene Letteren, over het eigen beheer-debuut van een medestudent. Ik vond mezelf heel wat op mijn negentiende, dus het werd een hooghartig afkraakstukje. Mijn jaargenoten reageerden tot mijn verrassing allemaal hetzelfde: wat heb je zelf eigenlijk neergezet om een medestudent neer te halen? Ik sputterde en mompelde nog wat, maar het antwoord was wel duidelijk. Zo ging er godzijdank een literair recensent aan mij verloren.

Een paar dagen lang brak ik me het hoofd over mijn top drie. Hoe maak je zo’n keuze, waarom, en wat druk je ermee uit? Je belezenheid, je non-conformisme, je neiging tot nepotisme of lippendienst? Verlegen leverde ik mijn lijstje in. Er staan twee debuten op waar ik van heb genoten. Plus een persoonlijke favoriet waarvan ik bang ben dat anderen hem vergeten, die ik ook een beetje koos om de dichter te bedanken voor een ander boek.

Verder slaat het natuurlijk nergens op, zo’n verzameling van lijstjes. We zeggen iets over onszelf, niet over de poëzie. Waarschijnlijk denken er straks drie dichters, als ze mijn keuze te zien krijgen, hetzelfde: ‘Het begint nu toch echt iets met mij…’

Cultuurpers werkt anders. Jij bepaalt wat dit verhaal waard is!

Wat fijn dat je tot hier gelezen hebt. Je las inmiddels alweer verhalen van deze auteur. Laat je waardering blijken met een kleine donatie!

donatie
Doneer

Waarom doneren?

We zijn ervan overtuigd dat goede onderzoeksjournalistiek en deskundige achtergrondinformatie essentieel zijn voor een gezonde cultuursector. Daar is in kranten en andere oude en nieuwe media vaak geen plek en tijd voor. Cultuurpers wil die ruimte en tijd wel bieden, en we willen dat voor iedereen zo houden. Of je nu rijk bent, of arm. Daarom willen we deze site zo veel mogelijk gratis houden. Dat kost geld, veel geld. Dankzij donaties van lezers zoals jij kunnen we blijven bestaan, en beseffen we ook hoe belangrijk lezers ons vinden. We vinden het bovendien de best mogelijke manier om journalistiek onafhankelijk te houden. Zo bestaat Cultuurpers al sinds 2009: dankzij lezers die zo een beetje eigenaar worden van deze onmisbare plek!

Je kunt ook lid worden, dan zet je je eenmalige donatie om in blijvende steun!

Ingmar Heytze

Geboren in 1970 te Utrecht. Dichter. Eerste huisfilosoof van het Centraal Museum (1999-2000) en eerste stadsdichter van Utrecht (2009-2011). Schreef twee jaar anti-sportcolumns voor de Volkskrant en twintig jaar columns voor het (AD) Utrechts Nieuwsblad. Werkt momenteel voor Onze Taal. Schreef een stuk of vijftien dichtbundels en is altijd bezig met nieuw werk. Won in 2008 de C.C.S. Croneprijs voor zijn gehele oeuvre en ontving in 2016 de Maartenspenning van de stad Utrecht.Bekijk alle berichten van deze auteur

Privé Lidmaatschap (maand)
5 / Maand
Voor natuurlijke personen en ZZP’ers.
Geen storende banners
Een speciale nieuwsbrief
Eigen mastodon-account
Toegang tot onze archieven
Klein Lidmaatschap (maand)
18 / Maand
Voor culturele instellingen met een omzet/subsidie van minder dan 250.000 euro per jaar
Geen storende banners
Een premium nieuwsbrief
Al onze podcasts
Eigen Mastodonaccount
Toegang tot archieven
Zelf persberichten (laten) plaatsen
Extra aandacht in berichtgeving
Groot Lidmaatschap (maand)
36 / Maand
Voor culturele instellingen met een omzet/subsidie van meer dan 250.000 euro per jaar.
Geen storende banners
Een speciale nieuwsbrief
Eigen Mastodonaccount
Toegang tot archieven
Deel persberichten met ons publiek
Extra aandacht in berichtgeving
Premium Nieuwsbrief (substack)
5 proefabonnementen
Al onze podcasts

Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten

*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen

nl_NLNederlands