Biogas. Het werkt. In Tilburg hebben ze een flinke stap gezet in de verduurzaming van de circusromantiek. De kampvuren, vanaf de eerste editie het ankerpunt van Circusfestival Circolo, zijn aangepast. Niet langer gevoed door steeds doorweekter brandhout spelen er nu prachtig gele vlammen rondom gloeiende brokken. Het houtvuur werd een gashaard, maar ontworpen door een pyrotechnicus met circuservaring.
De vlammen geven sfeer en warmte zonder de schadelijke effecten die het stoken van nat hout met zich meebrengt. En nat hout, dat hoorde een beetje bij Circolo, net zoals de modder die het gevolg is van een niet helemaal naar behoren werkend drainagesysteem in het Tilburgse Spoorpark.
Deze editie hoef je niet met modder aan de schoenen te lopen. Het is allemaal wat strakker vormgegeven, met ruime vlonders en dikke houtsnippers rond de tenten. Circolo is ook wat soberder dit jaar. Een goede frietbar en een champagnedraaimolen bleven over van iets dat vroeger toch allemaal wat bourgondischer oogde, qua foodtrucks en koffiebootjes.
Commedia dell’arte
Deze wat kleiner voelende editie beknibbelt niet op kwaliteit, overigens. Dat bleek al met de openingsvoorstelling, Da Capo van Circus Ronaldo. Het 182 jaar oude familiebedrijf brengt circusromantiek die refereert aan Zuid-Europa. Het zijn commedia dell´arte scènes die zo uit Les Enfants du Paradis of de Molierebiografie van Ariane Mnouchkine konden komen. Zulk monumentaal erfgoed is bij de Belgen in goede handen. Het raakt je in je diepere lagen, zoals goed familietheater ook hoort te doen.
Dat oergevoel van circus brachten ook de grote man en kleine vrouw mee mee van Alta Gama, in Mentir lo Minimo. Ze brengen een act met een klein wit fietsje waarop ze zinderende acrobatiek bedrijven, des te spannender omdat ze hun publiek steeds dichter bij zich laten komen. Je gaat je afvragen hoe goed iedereen verzekerd is, wanneer ze op een enkele vierkante meter rondjes draaien tussen op de grond zittende toeschouwers. Het gaat allemaal goed, zoals we mogen verwachten bij professionals.
Alta Gama is straattheater dat in de circustent opleeft bij de focus die je er gratis bij krijgt.
Eenzaam bungelen
Van een heel andere orde is de relatief korte act van Alice Davies. Haar werk heet ‘Sustained’, wat zoveel betekent als ‘verlengd, volgehouden’ en dat is ook precies wat je krijgt. Waar andere trapezekunstenaars hun halsbrekende toeren in voortdurende beweging laten zien, hangt Davies vooral heel stil, maar dan in poses die een normaal mens niet zo lang zou kunnen volhouden. Ondersteboven bij voorkeur.
Sustained is zo’n voorstelling waarbij je spiegelneuronen overuren draaien. Het is bijna een marteling om te zien, en de traagheid van de act doet bijna pijn. Ook dit is circus, en soms is het dan mooi dat het niet meer dan een half uur duurt.
Het oogt ook heel eenzaam, dat bungelen, terwijl er een flink team van helpers omheen staat, in het donker. Davies brengt abstractie in een uiterst sobere setting. Geen spektakel, maar verstilling onder hoogspanning. Het blijft je nog uren bij: kleine act, groot effect.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
