Bruno Beltrão maakt streetdance in CRACKz lichter dan ooit

In minuut 1 van CRACKz (Dança Morta) is het al raak. De dansers van Grupo de Rua de Niterói wervelen steunend op één hand door Zuiveringshal West van de Westergasfabriek. De ruimte lijkt voor deze voorstelling gemaakt. De dansers schieten door de lucht, maken zijwaartse salto’s en scheren draaiend over de glimmende vloer. Het zijn korte episodes, telkens afgesloten door dovend licht. Alles kunnen ze, deze streetdancers. Het is een wereld waarin de mogelijkheden van het menselijk lichaam door niets begrensd lijken. Het zijn soms wezentjes uit een tekenfilm, en telkens moet je jezelf er weer even aan herinneren dat het echte dansers van vlees en bloed zijn, die hun vak weergaloos goed beheersen.

De scènes glijden af en aan. Als golven trekken de dansers in formatie over de vloer en weer terug. Het geheel krijgt iets ijls, waaruit  het stoere van hiphop verdampt. Met een bescheiden uitstraling maken de dansers zich telkens van de zijwand los om zich in de dans te storten. Geen zweem van bravoure. Dat is ongewoon voor streetdance.

De Braziliaanse choreograaf Bruno Beltrão laat veel meer zien dan de kunstjes waarmee in streetdance en hiphop zo snel gescoord wordt. Hij heeft zich grondig laten inspireren door de dans van de straat in Rio de Janeiro. Elementen ervan heeft hij ingelijfd in een uiterst verfrissend en licht soort moderne dans. Later in de voorstelling worden de bewegingen minder spetterend dan aan het begin. De ruimte wordt donkerder en de dans meer in zichzelf gekeerd, vooral als de dansers in voorovergebogen houding over het toneel sluipen. Toch verliest de dans merkwaardig genoeg niets van het raffinement en de spanning die door de pure streetdance van het begin zijn geïntroduceerd. Soms zijn de bewegingen traag, maar de subtiele schokjes die door de ledematen schieten houden de spanning volledig op peil. Door het schaarse licht zie je vaak niet meer dan silhouetten, met een besloten onderlinge interactie die hen op de toppen van hun concentratie houdt. Ook die geheimzinnige gestalten zou Beltrão van de straten met hun donkere uithoeken afgekeken kunnen hebben.

CRACKz (Dança Morta) is origineel, creatief en verrassend. Juist omdat je eerst verpletterd bent door de vlekkeloos uitgevoerde, onmenselijk knappe streetdance-bewegingen, word je daarna extra geprikkeld meegetrokken in de donkerder scènes.

Dat gaat vanzelf en dat heeft te maken met de sublieme eenheid van stijl en sfeer die door de afwisseling en rijkdom aan bewegingen de hele voorstelling door wordt volgehouden.