Nauwelijks bekomen van de schrik na het overlijden van Robin Williams, is daar het bericht dat ook Lauren Bacall (89) ons heeft verlaten. Icoon van de film noir, dat duistere en invloedrijke genre uit de glorietijd van Hollywood. Haar eerste films, waarin ze met haar onmiskenbare aanwezigheid, haar diepe stem en haar gevoel voor sarcasme Humphrey Bogart (ze trouwde hem in 1945) sterk tegenspel gaf, maakten haar direct tot een levende legende. We hebben het over onder andere To Have and Have Not (1944) en The Big Sleep (1946).
Dat alles is lang geleden, maar ook na dat grote vuurwerk is Bacall altijd in film (en op Broadway) actief gebleven. Wie beweerde er dat er voor oudere actrices geen werk meer is? Ze stond zelfs nog op de rol voor de nog te filmen thriller Trouble is My Business.
Wanneer zag ik haar nu voor het laatst? Haar meest recente werk (The Forger, 2012, en Wide Blue Yonder, 2010) is nooit in ons land uitgebracht. Maar dat ze haar talent ook ten dienste stelde van enfant terrible Lars von Trier in Dogville (2003) en Manderlay (2005) doet me veel genoegen. Haar stem was te horen in verschillende animatiefilms. Nee, geen grote Disney-blockbusters, maar wel bijvoorbeeld de Engelstalige versie van het speelse en charmante Ernest et Célestine. Ook dat is mooi om te zien, of liever gezegd, te horen. Bekijk de trailer en luister nog eenmaal naar die onvergetelijke stem.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
