We kunnen een lang verhaal kort maken. In september en begin oktober regent het prijzen. Iedere podiumkunstvorm viert zijn eigen feestje. Toneel doet het met Theo en Louis, het cabaret met de Poelifinario, er wordt ergens een Krekel uitgereikt, en dan heb je de Musical Awards nog en natuurlijk de Zwanen en de Dioraphteprijs. U voelt hem al hangen: daar wordt enorm veel over gepraat.
NOT.
De Nederlandse kunstwereld is als de gereformeerde kerken van Nederland. Piepklein, maar iedereen zijn eigen feestje, omdat de ander niet deugt, te weinig geld heeft, bevriend is met Joop of juist niet…
Het moet anders.
Laten we samen op weg gaan. Desnoods met de film erbij. En de tv. Een Grote Avond van het Podium. Verzin een naam voor een prijs die de lading dekt: van cabaret tot klassiek ballet, van highbrow toneel tot musical. Dat kunnen we toch? En in ieder genre de hoofd- en bij-prijzen, en in de kleine uurtjes nog alle onderdeelprijzen: voor de grimeurs, de backingvocals in de orkestbak, de hond van de zanger.
Laat Joop van den Ende zijn mysterieuze massale cameraploeg en fotografenbende optrommelen, zorg voor minstens 1 rel in de jury, en 1 dronken danser die zijn moeder wil bedanken.
Het is de enig zinvolle weg om de podiumkunst voor het afvoerputje van de Nederlandse media te behoeden.
Kies nu. En deel dit bericht.
[socialpoll id=”2225015″]
English (UK) 
Nederlands 
Français 
