Skip to content

So you'll never leave Den Bosch again (why holidays in your own country can be fun)

Graag je interpretatie van de blik van de covergirl op het programmaboek van Theaterfestival Boulevard. Het kan projectie zijn, maar ik zie een lichtelijk overweldigde vertwijfeling in die ogen, waarvan de wenkbrauwen zijn vervangen door twee ludiek geplaatste bogen van de Sint Jan, daarboven: Den Bosch on my mind. Waar te beginnen, vooral.

In het boek vooral overvloed. Glashelder vormgegeven overvloed, dat wel, en ook overvloed die voortkomt uit een gulheid die we in Nederland niet zo gewend zijn. Het zal met het karakter van de directeur te maken hebben. Viktorien van Hulst heeft dat gulle van huis uit meegekregen. Ze maakt het dit jaar ook tot het motto van het Bossche festival waarvan ze nu alweer drie jaar de baas is: ‘welkom’. Tegenwoordig best omstreden, dat woord.

In plaats van vliegen en files

Gastvrijheid promoten in een tijd waarin we afscheid aan het nemen zijn van de Britten, de president van de VS meer bezig is met zijn vastgoedportefeuille en China hard werkt aan de aansluiting van de Betuweroute op het eigen spoorwegnet is best een dingetje. Maar laten we het eens van de positieve kant bekijken. Boulevard is zeker dit jaar een uitstekend excuus om niet naar een ver buitenland op vakantie te gaan, maar de CO2-compensatie dit jaar gewoon te steken in minstens een paar daagjes Den Bosch.

Veel meer dan een tank benzine en kost het alles bij elkaar niet, en het eten is er beter dan in menig vijfsterrenresort. Je hebt er in ieder geval al meer keuze.

En over die keuze wil ik het dus met je hebben. Ik voel me namelijk dit jaar nog meer overweldigd door het aanbod dan bij eerdere edities. Ik ga even met je door het programma. Om mijn voorpret met je te delen.

12 en 13 augustus, 16:00, gratis: Voetbal!

Ik heb nog nooit van Compagnie Vero Cendoya gehoord, maar de voorstelling La Partida lijkt me om meer redenen een absolute must. Allereerst omdat ze zuidelijk temperament en dansenergie koppelt aan voetbal (waar ik sinds de EK vrouwen weer met meer plezier naar kijk). Meer nog vind ik de locatie uitdagend. La Partida speelt in ‘west’, in een openbaar park, met een belangrijke rol voor de lokale jongeren. Voor veel bezoekers van het festival is alleen de busreis erheen al een ervaring van betekenis. Ik deed zoiets vorig jaar bij Lizzy Timmers en had er geen spijt van.

3 t/m 13 augustus tussen 15:00 en 23:30 uur: Oscar Kocken

Het begint er een beetje op te lijken dat alles waar Oscar Kocken de hand in heeft, in goud verandert. Het lijkt er ook op dat de Utrechtse Eindhovenaar in Den Bosch zijn fijnste momenten beleeft. Hij deed er voor het eerst Zomaargasten, dat nu een succes ís op NPO3. Ik zag er Het Torentje. Zoveel succes maakt de druk op ieder volgend project natuurlijk alleen maar zwaarder, maar toch heb ik er het volste vertrouwen in dat zijn Tentjestheaterstuk De Kop van Jut wederom zijn reputatie van geslepen en aimabele ondeugd waar zal maken. Ooit gaan de recensenten natuurlijk mekkeren om meer tragiek en inhoud, maar dit jaar belooft het hoe dan ook verrassend te worden, want Oscar werkt nu met een zangeres. En het gaat over moord.

3 augustus, 14:30 op het festivalplein (Boulevardtheater) MaiTé

Het festival is officieel nog niet eens begonnen als Froefroe optreedt. Altijd bijzonder poppentheater. Het muzikale schaduwspel MaiTé, het Meisje en de Vogel ziet er in ieder geval op papier al prachtig uit. Zulk verstild beeldend werk maakt de oerfascinatie met theater in zelfs de meest fantasieloze mopperaar wakker. Laat je dus als volwassene met staycationstress niet afleiden door het idee dat het kindertheater is. Tijdens zo’n festival mag alles, niemand kijkt raar op als zonder begeleiding van een zesjarige naar binnen gaat. Ga kijken. Ik ga in ieder geval.

9 en 10 augustus, Josephkwartier: De Polen

Het Josephkwartier is voor Den Bosch wat de Rue des Tenturiers is in Avignon: het feitelijke hart van het festival, de plek waar het kantoor huist, waar de makers dineren en waar het meer zoekende deel van het programma is te zien. Niet alleen voor insiders dus, maar je kunt er wel insiders bekijken en ondertussen genieten van leuke programma’s, zoals Jetse Batelaan’s nieuwste meesterwerkje ‘Het koninklijk museum voor interessante kunst‘. Je kunt er ook best goed eten. Enfin. The Act of Dying van het jonge Belgische gezelschap De Polen ziet er veelbelovend uit. Gorecki en Wham, Splash en Kaboom. Als u het weet mag u het zeggen. Voor mij reden om eens te gaan kijken, omdat dat ook bij een festival hoort: gewoon ergens naartoe gaan omdat je geen idee hebt wat je te zien gaat krijgen. Het lijkt wel vakantie.

Zoveel headliners

En dan heb ik de grote hoogtepunten dus allemaal buiten beschouwing gelaten: Kornel Mondruczo’s Imitation Of Life is de festivalopener en meteen dus al een naam van Holland Festival-allure. Ook als je er nog nooit van gehoord hebt: de hele wereld is naar zijn werk op jacht, dus ga gewoon kijken (3 t/m 5 augustus, Theater a/d Parade).

Heel verrassend kan Kalakuta Republik worden, omdat het nu eens om een Afrikaanse visie gaat op Fela Kuti. (8 en 9 augustus, Theater a/d Parade). Heel Vlaams belooft Chasse Patate te worden van Studio Orka. Alle dagen mee te maken via wederom een busreeis naar een verrassende uithoek van Den Bosch. Mogelijk even verrassend als de ‘geheime locatie’ waar Boukje Schweigman haar nieuwste project laat zien.

Cruise

Wunderbaum, het Rotterdamse gezelschap dat binnenkort in zijn geheel artistiek directeur wordt van een stadstheater in Duitsland, ging op cruise, keek zijn ogen uit en doet daar nu kond van. Kan speciaal worden, zoals alles wat Wunderbaum doet, maar het kan ook bizar humoristisch worden, zeker omdat het gezelschap zegt niet aan ironie te doen. Alle festivaldagen te zien aan de Tramkade onder de titel ‘Superleuk, maar voortaan zonder mij’.

Voor mij geldt dat alvast niet. Dat heb ik meer bij de aankondiging van de voorstelling Match van United Cowboys. Blote borsten op de foto. Vorig jaar schreef ik al over de best weer moderne obsessie met borsten van veel jonge en niet meer zo jonge theatermakers. Naakt en tomaten. Wat vind je: Moet ik gaan kijken? 

Vakantie

Waar ik zeker bij wil zijn is het evenement Beytna, waar je onder het genot van een maaltijd alles kunt horen over kunst. Nog meer kijk ik uit naar het tweeluik met de Vlaamse theatergrootmeester Josse de Pauw. Genoeg om ieder chagrijn weg te krijgen.

Aanbieding!

Ik kom je graag tegen tussen 3 en 13 augustus, op vakantie in Den Bosch. En kun je er niet bij zijn, abonneer je dan op onze speciale, dagelijks bijgewerkte Festival Boulevard nieuwsbrief

Wijbrand Schaap

Cultural journalist since 1996. Worked as theatre critic, columnist and reporter for Algemeen Dagblad, Utrechts Nieuwsblad, Rotterdams Dagblad, Parool and regional newspapers through Associated Press Services. Interviews for TheaterMaker, Theatererkrant Magazine, Ons Erfdeel, Boekman. Podcast maker, likes to experiment with new media. Culture Press is called the brainchild I gave birth to in 2009. Life partner of Suzanne Brink roommate of Edje, Fonzie and Rufus. Search and find me on Mastodon.View Author posts

Small Membership
175 / 12 Months
Especially for organisations with a turnover or grant of less than 250,000 per year.
No annoying banners
A premium newsletter
5 trial newsletter subscriptions
All our podcasts
Have your say on our policies
Insight into finances
Exclusive archives
Posting press releases yourself
Own mastodon account on our instance
Cultural Membership
360 / Year
For cultural organisations
No annoying banners
A premium newsletter
10 trial newsletter subscriptions
All our podcasts
Participate
Insight into finances
Exclusive archives
Posting press releases yourself
Own mastodon account on our instance
Collaboration
Private Membership
50 / Year
For natural persons and self-employed persons.
No annoying banners
A premium newsletter
All our podcasts
Have your say on our policies
Insight into finances
Exclusive archives
Own mastodon account on our instance
en_GBEnglish (UK)