Van 4 tot en met 28 juni 2020 staat Amsterdam in het teken van de 73ste editie van het Holland Festival. Associate Artist dit jaar is de Amerikaanse choreograaf, regisseur, schrijver en danser Bill T. Jones. Van hem zal onder meer de nieuwe voorstelling Deep Blue Sea te zien zijn, waarin Jones zelf danst en, bijgestaan door honderd grotendeels lokale dansers, reflecteert op de wisselwerking tussen individu en groep. Ook veel andere voorstellingen dit jaar, zoals van wereldster Sami Yusuf, staan in het teken van vraagstukken rondom identiteit en verbinding. Daarnaast worden grootheden, van Pina Bausch tot Miriam Makeba, geëerd met nieuw werk, of door nieuwe interpretaties van oud werk.
De openingsvoorstelling dit jaar is The Planet – A Lament. In deze voorstelling, gemaakt door een Indonesisch/Australisch team met onder meer een 15-koppig koor, dans en film laat de Indonesische regisseur Garin Nugroho (Setan Jawa, Holland festival 2017) zien hoe een lokale ramp als een tsunami de hele wereld aangaat. Door met gemeenschappen uit Indonesisch Papoea en Oost-Nusa Tenggara te werken, brengt hij bovendien zelden gehoorde stemmen en verhalen op een wereldpodium. De voorstelling betreurt de unieke impact van de mens op zijn wereldwijde omgeving. Nugroho: ‘Nu is het tijd om het trauma van onze planeet door de gevolgen van de klimaatverandering te erkennen. Misschien is het door het collectieve rouwproces dat we ons nieuwe toekomsten kunnen voorstellen.’
Associate artist Bill T. Jones: In pursuit of the we
Sinds 2019 komt een deel van het festivalprogramma tot stand middels een intensieve samenwerking met een of twee buitenlandse kunstenaars. Met Bill T. Jones heeft het festival dit jaar een veelzijdig kunstenaar aan zich verbonden met een grote staat van dienst in zowel klassieke als moderne dans en performance. Na in het verleden in zijn werk veel aandacht te hebben besteed aan het individu, de belangen en rechten van deelgemeenschappen en grote thema’s als racisme en aids, verschuift Jones’ blik naar wat mensen verbindt. Onder meer verwijzend naar de gospeltekst ‘We shall overcome’ en het ‘We, the People’ uit de Amerikaanse grondwet, noemt Jones zijn streven ‘In pursuit of the we.’ Hij reageert hiermee onder andere op sociale en politieke ontwikkelingen in de Verenigde Staten, waar hokjesdenken en polarisatie blijven toenemen.
In het festival zijn drie voorstellingen van Jones zelf te zien: Curriculum – een ‘leerstuk voor denkende dansers’, Prayers of the People – een collectieve uitvoering van Martin Luther Kings brief uit de Birmingham Jail en Deep Blue Sea – over eenzaamheid en verbinding, in een spectaculair decor ontworpen door architect Elizabeth Diller. In aanvulling hierop leert het publiek de associate artist in het programma Associationskennen aan de hand van door hem uitgekozen, live uitgevoerd werk van andere makers die hem inspireren.
Vriendschap, liefde, tolerantie en begrip
De zinsnede ‘In pursuit of the we’ groeide gaandeweg uit tot een centraal thema dat in een groot deel van de programmering op verschillende manieren weerklank vindt. Zo brengt de Iraaks-Amerikaanse trompettist Amir ElSaffar in Transe (te zien in het Muziekgebouw én op straat in Amsterdam Nieuw-West) muzikanten uit verschillende delen van Afrika bij elkaar om opzwepende, rituele stambeli-muziek te maken. Sami Yusuf – door Time Magazine bestempeld als: ‘Islam’s Biggest Rockstar’ – maakt zijn populaire muziek vanuit eeuwenoude Islamitische soefi-tradities. In When Paths Meetzoekt hij samen met Cappella Amsterdam en het Amsterdams Andalusisch Orkest naar ‘onderlinge vriendschap, liefde, tolerantie en begrip tussen mensen.’
Dat tolerantie en gelijkheid niet vanzelf spreken, komt aan de orde in The Just and the Blind, waarin spoken word-artiest Marc Bamuthi Joseph op aangrijpende en poëtische wijze de praktijk van etnisch profileren aankaart. Ook Elaine Mitchener besteedt met Vocal Classics of the Black Avant-Garde aandacht aan de voortdurende strijd voor en behoefte aan gelijkheid en rechtvaardigheid.
De manier waarop woorden en taal mensen kunnen verbinden en verdelen, onderzoeken de theatermakers van BOG. met de speelse voorstelling TAL. In Nous pour un momentdoor Odéon-Théâtre de l’Europe gaat het over de manieren waarop individuen elkaars levensloop beïnvloeden. Choreograaf Trajal Harrell (Porca Miseria), scenograaf Jozef Wouters (INFINI 1-16), componisten Ashley Fure en Simon Steen-Andersen (Together Games) en multi-talent Micha Hamel (Luistermutant 2020) onderzoeken op verschillende manieren de relatie tussen performer en publiek.
Eerbetoon en vernieuwde klassiekers
Ongehinderd door landsgrenzen reflecteren kunstenaars wereldwijd op het verleden door een eerbetoon te brengen aan hun voorbeelden, of door een nieuwe interpretatie van klassiek werk te maken. Pina Bausch’ Sacre du Printemps wordt in een bijzondere herneming uitgevoerd door dansers uit diverse Afrikaanse landen. Daarnaast is common ground[s] te zien: een nieuwe choreografie door Germaine Acogny – ‘de moeder van hedendaagse Afrikaanse dans’ – en Malou Airaudo, een voormalig, vooraanstaand lid van Tanztheater Wuppertal Pina Bausch.
De gevierde Malinese singer-songwriter Rokia Traoré is terug in het festival en brengt met Once Upon a Time, an Iron Rose… een ode aan de Zuid-Afrikaanse zangeres en activist Miriam Makeba. Louis Andriessen, zelf een oude bekende van het Holland Festival, brengt met zijn nieuwe compositie May een lofdicht aan zijn overleden vriend, de blokfluitist en dirigent Frans Brüggen. Zangeres Alicia Hall Moran vermengt Motown-hits met opera-klassiekers. Ook klassieke stukken als Op hoop van zegen en Drei Schwestern worden radicaal vernieuwd door respectievelijk Simon Stone en Susanne Kennedy.
Context en toegankelijkheid
In een uitgebreid contextprogramma met inleidingen, debatten en workshops wordt het hoofdprogramma uitgediept door nader in te gaan op belangrijke onderwerpen en thema’s in het festival. Dit jaar wordt hiertoe onder meer samengewerkt met Poetry Circle, Commonland, Glamcult Magazine, De Balie en Mister Motley.
Het Holland Festival streeft ernaar voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk te zijn. Voorstellingen zijn op diverse locaties door de stad te vinden, van Internationaal Theater Amsterdam op het Leidseplein tot De Nieuwe Stad in Amsterdam Zuidoost en het Osdorpplein in Amsterdam Nieuw-West. Er wordt bovendien een gedifferentieerd prijsbeleid gevoerd. Een aantal voorstellingen is laaggeprijsd of gratis toegankelijk.
In totaal presenteert het Holland Festival 33 (50 inclusief contextprogramma) producties met 92 (108 inclusief contextprogramma) voorstellingen / concerten / evenementen, verdeeld over 25 dagen, waaronder 9 wereldpremières, 5 Europese premières en 18 Nederlandse premières. Het festival duurt van 4 tot en met 28 juni 2020. Tickets zijn te koop via www.hollandfestival.nl
English (UK) 
Nederlands 
Français 
