Misschien kijk ik niet goed maar ik mis in de verschillende media net als jaren geleden tijdens het sloopbeleid de rol van de amateur muziekbeoefening waar menig musicus van afhankelijk is. Op het moment gaat de aandacht onder meer uit naar de zalen en de theaters die hun bezoekers vragen om vouchers te accepteren of hun kaartje te doneren. Prima natuurlijk en bitter noodzakelijk maar hoe zit het met die honderden passies die door heel Nederland uitgevoerd zouden worden door amateurkoren ? Hoe zit het met de concerten van na de zomer en volgend jaar die op het moment ook afgezegd of verplaatst worden omdat de koren niet kunnen repeteren ?
Juist in deze sector zijn die musici werkzaam die geen vaste banen hebben bij de gevestigde koren en orkesten. Die werken bij de begeleidingsorkesten die zo essentieel zijn voor de koorcultuur in Nederland waar, laat het vooral nog maar eens gezegd zijn, meer mensen actief zijn dan in het amateur voetbal. Die samen met de solisten de uitvoering waar zo’n koor soms een jaar aan gewerkt heeft tot een onvergetelijke happening maken. Waar mensen die de weg naar het Concertgebouw of de Doelen nooit zullen vinden toch in aanraking komen met klassieke muziek omdat moeder, vader, tante, oom of wie dan ook in het koor meezingen.
Keihard geraakt
Die orkestmusici werken daar voor een salaris dat de afgelopen jaren zo is uitgehold dat het voorbij schandalig is. De solisten werken al jaren voor hetzelfde geld of minder dan dat wat 30, 40 jaar geleden usance was. Dit ongelooflijk rijke landschap van koren, ensembles, verenigingen enz. is ook keihard geraakt door de bezuinigingen van de afgelopen 12 jaar. Gemeentes hebben steeds minder geld beschikbaar of over voor de amateur kunstbeoefening want ze hebben al genoeg op hun bord.
Juist in deze sector en in deze weken verdienen heel veel Nederlandse en in Nederland woonachtige musici een enorm deel van hun inkomen. Niet bij de professionele ensembles waar de verhouding buitenlandse solisten vs Nederlandse altijd negatief uitvalt. Iets wat ik persoonlijk altijd ridicuul heb gevonden met onze enorme passietraditie maar daar sta ik uiteraard niet onbevooroordeeld in.
Halve baan
Maar ik zou bijzonder graag in de media iemand het horen opnemen voor onze sector waar zich nu een catastrofe afspeelt. Ja, maar jij hebt een halve baan bij het Omroepkoor, hoor ik u zeggen. Ja inderdaad. Maar daardoor kom ik, net als vele anderen met mij, niet in aanmerking voor welke aanvulling voor solistisch gederfde inkomsten dan ook.
Het is fantastisch dat sommige koren met een inzameling onder hun achterban toch een compensatie konden bieden voor het gemiste werk, en dit was ook voor mij een diep ontroerende ervaring. Evenals de personen en gezelschappen die vragen of het nog gaat en of je ondersteuning behoeft.
Broek ophouden
Maar toch zou ik willen dat deze keer die vitale amateur sector niet alleen niet vergeten wordt maar dat er ook weer eens gedacht kan worden aan een rechtvaardiger beloning voor hen die daarin werkzaam zijn en die mede zorgen dat die koren kunnen blijven zingen.
Ik richt me niet tot hen die bij een oproep als deze onmiddellijk in de “eigen broek ophouden” of “lekker belangrijk” stuip schieten. Ik richt me tot hen die, al is het maar een enkele keer, ervaren hebben hoe essentieel een geluksmoment dat opgewekt werd door mooie muziek kan zijn. Die de ontroering ervaren hebben van het horen en zien van een geliefd persoon die midden in een koor staat te stralen tijdens het zingen.
Vraag aandacht voor amateurmuziek en de vele beoefenaars die al te makkelijk uit het zicht verdwijnen door de terechte maar makkelijker aandacht genererende nood van de grotere en bekendere ensembles. We wachten allemaal op het moment dat we weer naar concerten, voorstellingen, film etc. kunnen. En heel veel mensen wachten op het moment dat ze weer samen mogen zingen. Zorg ervoor dat ze tegen die tijd de mogelijkheid nog hebben.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
