Daar is het dan, het langverwachte verkiezingsprogramma van de ‘Wie A zegt, Moet B zeggen”-partij Nieuw Sociaal Contract. Pieter Omtzigt stond tot nu toe niet bekend als kunstliefhebber. Er staan ook geen markante cultuurmensen op zijn kandidatenlijst, dus dat er überhaupt iets over cultuur staat, is meegenomen. Het zijn 9 punten, ik licht er 2 uit:
- “Om de totstandkoming van nieuwe nationale en streekproducties in toneel, musical en film te bevorderen, moet er een apart stimuleringsfonds komen.
- Cultuur moet in iedere regio bereikbaar zijn; we pleiten voor een herverdeling van middelen voor kunst en cultuur waarbij er extra inzet nodig is in het landelijk gebied.”
Slavernijmuseum
Met de rest van de 9 punten kan iedereen wat: hij wil bijvoorbeeld (weer eens) een Nationaal Historisch Museum, omdat de bestaande musea kennelijk niet voldoen. Omtzigt wil daarnaast ook een Slavernijmuseum. Mooi, maar waarom die twee dan niet wat inniger verbinden? Immers, een superbelangrijk deel van onze nationale historie is onlosmakelijk met slavernij verbonden.
Een ding waarmee de partij van Omtzigt duidelijk vrienden zoekt in de buurt van BBB, is de wens voor een apart stimuleringsfonds voor regionale cultuur. Omdat nergens in het programma staat dat er dan een dikke 50 miljoen aan cultuursubsidies bij moet, is de ‘herverdeling van middelen’ ten gunste van de regio niet anders uit te leggen dan dat er geld en taken worden afgenomen van de bestaande fondsen.
Wat wil de beoogde partner?
Dat maakt het wel interessant om eens te kijken hoe dat bij beoogd partner BBB is geregeld. De cultuurparagraaf van die partij staat vol met dure wensen. Belangrijk onderdeel ervan is ook hier de regionale spreiding, en anders dan Omtzigt vraagt de partij van Caroline van der Plas specifiek om te stoppen met diversiteit en inclusie. Ook wil de partij, en dat is best lief, subsidieregelingen voor clubs die subsidie aanvragen ingewikkeld vinden. Die moeten volgens de partij subsidie krijgen “zonder dure onderzoeken of analyses te hoeven leveren.”
Het programma is in redelijk eenvoudige taal geschreven, dus dat is alvast een begin. Maar dan.
Het laatste punt in BBB’s cultuurparagraaf maakt duidelijk dat bepaalde dingen wel ingewikkeld mogen zijn. Taalkundig is het een juweeltje van ondoorgrondelijkheid. We doen hem even full quote: “De behandeling van giftenaftrek met onderscheid in SBBI-ANBI en culturele ANBI’s met extra aftrek wordt vereenvoudigd en volledig gelijk getrokken. Daarmee worden de sociale structuren, volkscultuur en verenigingen belangrijk voor het sociale weefsel en gemeenschapszin, niet meer achtergesteld ten opzichte van de elitaire kunstvormen die bovendien vaak al meer dan evenredig met belastinggeld worden gefinancierd.”
Nederlands op B1-niveau?
Deze tekst is duidelijk het gevolg van lobbywerk van rijke bankiers en aanverwanten, die de tekst niet langs de eindredactie van het verkiezingsprogramma hebben gestuurd. Het gaat dan ook niet meer over lief geven aan kunst, maar om ruimere regelingen voor belastingontwijken. Het is gesteld in, we passen ons maar even aan, volstrekt gejuridiseerde metataal die in flagrante contradictie is met het communicatieprofessionalsproza op B1-niveau dat we registreren in de rest van het programma. Daarom vertalen we het even voor de gewone mensen die Caroline toch het liefste wil bereiken: “De regels voor het aftrekken van giften aan goede doelen worden vereenvoudigd en gelijkgesteld. Dit is goed voor lokale clubs en minder voor kunstorganisaties die al veel subsidie krijgen.”
Minder regels dus voor eenvoudige mensen die regels niet snappen, maar ook voor rijke mensen die niet van regels houden. Maar die dan weer niet de bestaande kunstelite zijn. Fascinerende politieke opvattingen, die een beetje erg rechts van de VVD uitkomen.
Benieuwd hoe dat huwelijk tussen Pieter en Caroline gaat uitpakken.
Lees het verkiezingsprogramma van NSC hier: NSC_verkiezingsprogramma_2023_01
English (UK) 
Nederlands 
Français 
