Dutch Film Special (1): peers choose the smaller film

Op 2 oktober worden tijdens het Nederlands Film Festival weer de Gouden Kalveren uitgereikt. Voor het eerst komt daar in de belangrijkste categorieën geen jury meer aan te pas. Alle Kalveren die lange speelfilm en lange documentaire betreffen worden, analoog aan de Oscar-procedure, toegekend door stemming onder leden van de Dutch Academy For Film. Door vakbroeders en -zusters dus.

Gisteravond werden de nominaties volgens dit nieuwe systeem bekend gemaakt.

Wie vreesde dat vooral de grootste gemene deler er garen bij zou spinnen, kan gerust zijn. Hoewel uitdagende of controversiële keuzen zoals een jury die kan maken hiermee waarschijnlijk tot het verleden behoren, zijn de meeste nominaties bij kleinere, artistieke films terecht gekomen. Daar hoort u ondergetekende niet over mopperen.

Laten we gewoon maar even tellen. Van de in totaal 15 nominaties in de drie categorieën beste film, regie en scenario kwamen er slechts 3 bij een titel terecht die meer dan 100.000 bezoekers trok.

De Hazes-bio Bloed, zweet & tranen kreeg (onder meer) nominaties voor beste film en scenario. Michiel de Ruyter kreeg een regienominatie, naast een nominatie voor hoofdrolspeler Frank Lammers. De overige beste film-nominaties, on ons daartoe te beperken, gingen naar Gluckauf, De surprise, Schneider vs. Bax and Prins.

Het overzicht van films met de meeste nominaties in alle categorieën levert een soortgelijk plaatje op. Bovenaan met 10 nominaties het Limburgse vader en zoondrama Gluckauf, gevolgd door publiekssucces Bloed, zweet & tranen (8 nominaties) naast het kleine, dwarse Prins (ook 8 nominaties).

Vooral dat laatste doet me veel genoegen. Prins is een eigenzinnige proeve van talent van Sam de Jong. Prins had in Nederland aanvankelijk moeite een distributeur te vinden, maar krijgt intussen in het buitenland lovende kritieken. Zeer terecht is ook de nominatie voor Wende Snijders’ hoofdrol in Zurich, een verpletterend drama van Sacha Polak dat helaas geen kans maakt op beste film of beste regie. Een echt onderschatte titel is het surfmigrantendrama Atlantic., dat met alleen een kans op het Gouden Kalf voor camera beslist te kort is gedaan.

Een correctie op commercie, zou een conclusie kunnen zijn bij deze eerste resultaten van de nieuwe waarderingsmethode. Of misschien een signaal dat de publieksfilm een kwaliteitsboost nodig heeft?

Wat het meest zal moeten wennen is het feit dat de films die meedingen hun première voor 15 juli moeten hebben gehad. Titels, vaak niet de minste, die op het Nederlands Film Festival hun première beleven doen pas volgend jaar mee aan de strijd om het Gouden Kalf.

Wie zelf aan het tellen wil slaan kan het allemaal napluizen op de website van het Dutch Film Festival.