Misschien is het de sneeuw, en mijn hondje dat er zo vrolijk van werd. Misschien zijn het de sleeënde kinderen in 'De Kuil' van Lunetten, en misschien is het de lamlendigheid die me bekruipt na zoveel dappere pogingen om de lol van kunst hoog te houden in tijden van Corona. Maar ik zat bij de eerste minuten van VPRO's Onstage al te brullen. Terwijl ik vroeger Henny Vrienten best ingewikkeld vond. Maar één ding is duidelijk: dankzij de culturele ruimhartigheid van de Nederlandse Publieke Omroep (...
Je kunt nu inloggen om verder te lezen!
Welkom in het archief van Cultuurpers! Als lid heb je toegang tot alle, meer dan 4000 berichten die we sinds onze oprichting in 2009 hebben geplaatst!
(Recente berichten (jonger dan drie maanden) zijn voor iedereen te lezen, dankzij onze leden!)
Word lid, of log hieronder in:
Nederlands 
English (UK) 
Français 
