Eindelijk is het dan wetenschappelijk bewezen: een kunstwerk staat niet op zichzelf. Een kunstwerk wordt pas echt gewaardeerd als de kijker te horen krijgt dat het echte kunst is. De Britse professor Martin Kemp deed aan de Universiteit van Oxford onderzoek met hersenscans en leverde het bewijs dat de manier waarop wij naar kunst kijken ‘volstrekt irrationeel’ is.
Het onderzoek richtte zich op ‘echte’ en ‘valse’ schilderijen van Rembrandt van Rijn. Liggend in een MRI-scanner kregen proefpersonen schilderijen te zien waarbij ze de ene keer kregen te horen dat het om een echte en de andere keer dat het om een valse Rembrandt ging. Wat bleek? Het schilderij dat de proefpersoon voor ‘echt’ aanzag zorgde ervoor dat alle hersengebieden voor plezier, respect en bewondering aangeslagen werden. Wanneer bij een schilderij werd gemeld dat het om een vervalsing ging, sloegen de gebieden voor berekening, planning en strategie aan. Ook al was het beeld in kweste wel degelijk een echte Rembrandt
Mag menig kunstkenner dit als een open deur zien, de Britse emeritus hoogleraar beschouwt zijn bevindingen als relevant:
‘We have proved what art historians, critics and the general public have long believed – that it is always better to think we are seeing the genuine article.’
Kunst is dus, veel meer dan we willen denken, het verhaal dat we erbij verteld krijgen. Het waarderen van kunst is geloven in dat verhaal. Dat maakt de huidige politieke framing door het kabinet Rutte van alle kunst als bedriegerij door geldbeluste subsidieverslaafden extra pijnlijk, maar het laat ook zien dat in kringen van kenners de goed gekozen beschrijving en de mening van de gezaghebbende criticus veel en veel belangrijker is dan men zelf wil geloven.
En het belangrijkste: schrijvers van programmaboekjes, catalogi en beschrijvingen van kunstwerken in een museum: doe er je voordeel mee: jullie hebben voor zeker 90% zelf in de hand wat het publiek van het werk vindt.
Hier mer: http://www.bbc.co.uk/news/education-16032234