Dat de boekenmarkt het moeilijk heeft, is inmiddels wel bekend. In de strijd tussen papier en ereader gaat het er hard aan toe. Uitgevers vinden digitaal lezen eigenlijk een vorm van diefstal. Mag u een gekocht papieren boek behalve lezen, ook verknippen, uitlenen, weggeven, doorverkopen en verbranden, met een ebook mag dat allemaal niet.
Vorige week werd bekend dat Nederlandse uitgevers via digitale watermerken het leesgedrag van hun klanten in de gaten gaan houden. Via een van de vele mazen in de privacywetgeving mogen ze die gegevens (wat leest u, waar leest u, wie leest er mee, wat koopt u nog meer, kopieert u weleens wat?) twee jaar lang bewaren.
Erger nog: ze mogen die gegevens ook doorspelen aan het particuliere beveiligingsbedrijf BREIN, dat bij geconstateerde overtreding van de leeslicentie tot vervolging mag overgaan.
Is de verbinding tussen BREIN en de Nederlandse boekverkopers al ernstig, nog erger is het wanneer je bent overgeleverd aan het particuliere zoekbedrijf Google. Dat bedrijf blijft graag vrienden met de hele wereld, en dat is lastig wanneer een deel van die wereld dictatuur is, of geen zaken doet met Google (dat laatste vinden ze pas echt erg).
Singapore blijkt een staat met een slechte verhouding met Google: je kunt er geen boeken kopen via de Google Play Bookstore. En als je met een iPad of ereader vol legaal aangeschafte boeken in Singapore aankomt, wist Google al je boeken van je tablet.
Dit soort gedrag zal nog wel even in stand gehouden worden, nu uitgevers en internetgiganten zich liever bezighouden met het tegengaan van misbruik dan met het makkelijker maken van gebruik. Voorlopig kunt u, via een proxy, uw literaire behoefte ruimschoots vervullen.
Totdat Brein, Google of iemand anders het recht eist om verder in uw computer op zoek te gaan naar uw verborgen culturele verlangens.