Het zou zomaar een oplossing kunnen zijn voor de Griekse problemen: investeren in cultuur. Voor Engeland is de zachtste aller sectoren in ieder geval een vruchtbare melkkoe gebleken. De culturele sector voegde daar vorig jaar 15 miljard aan waarde toe aan de economie, bijna 3 miljard meer dan twee jaar geleden. Ofwel: voor iedere pond die de overheid erin stak in de vorm van subsidie, kwam 5 euro terug in de vorm van belastingen, betaald door de cultuursector. Netto opbrengst van de subsidies alleen al is 2,35 miljard keiharde ponden.
Dit alles blijkt uit een rapport dat de Britse Arts Council vandaag heeft uitgebracht. Deze overheidsinstelling verdeelt jaarlijks de kunstsubsidies. In de periode 2010 – 2012 was ook deze club genoodzaakt fors te bezuinigen onder druk van populistische politieke partijen. Het herstel in Groot Britanië is nu groot. Belangrijkste stijger in de Britse culturele economie is de podiumkunst, traditioneel al de grootste werkgever in het Verenigd Konikrijk. Musea zijn een goede tweede. Zij voegen 1,45 miljard euro toe aan de Britse economie. Toerisme blijkt een grote bron van bezoek en inkomen.
Ook in Nederland groeien bepaalde delen van de cultuursector. Zo is er, sinds de heropening van een aantal grote musea, een geweldige piek in het museumbezoek, hoewel dat hier vooral beperkt blijft tot de bekende grote musea in de randstad. De podiumkunsten hebben hier het probleem dat er geen Engels gesproken wordt. Niet-Nederlandstalige toeristen kom je dus niet zo vaak tegen bij een Nederlandse musical of toneelvoorstelling.
Wat we wel kunnen meekrijgen uit de Britse cijfers? Dat cultuur altijd meerwaarde oplevert. Niet alleen in intelligentie, ruimdenkendheid en begaafdheid, maar ook in harde cash. Het zou dus echt serieus overwogen moeten worden om bij een ernstige economische crisis juist te investeren in cultuur. Het levert alleen maar positieve dingen op.
Maar natuurlijk moeten we ook in het oog houden dat de timing van dit rapport cruciaal is. De rechtse regering in Engeland is namelijk bezig plannen te bedenken die de kwetsbaarste en zachtste delen van Engeland het hardst zullen treffen. Dan is zo’n berekening natuurlijk altijd prettig om de hardliners tegengas te bieden.