De beste kunstwerken zijn mislukt, en het is aan het publiek om er een betekenis aan te geven, waar de kunstenaar geen controle over heeft, betoogde cabaretier Micha Wertheim in een essay voor De Correspondent. Dat vonden we een goed onderwerp voor onze vierde nerdpodcast. Marijn Lems (NRC,Theaterkrant) botst wel eens met mensen die hem in zijn recensies te veel op de morele kant van het kunstwerk vinden ingaan. Ondergetekende heeft over dat morele oordeel ook zo zijn twijfels.
Grappig genoeg mengt Micha Wertheim zich op zeker moment in het gesprek en dat komt de levendigheid bepaald ten goede. Niet helemaal toevallig is Wertheim een deskundige op het gebied van kunst, betekenis en moraal, en daarom is het prachtig dat hij er tussen de voorbereidingen voor zijn niet-te-missen show Niemand Anders (er zijn nog kaarten) tijd voor vond om met Marijn in discussie te gaan. Hij beschouwt moraal niet als een onderwerp voor kunstkritiek. ‘Het probleem is natuurlijk wel dat heel veel kunstenaars zelf over moraal beginnen. Het is dus niet alleen de schuld van critici dat het gesprek over kunst die kant op gaat. Ik neem dat de kunstenaars ook kwalijk.’
Baudet
En zo komt het gesprek op Thierry Baudet, die als kunstenaar, in dit geval schrijver van boeken, los kan worden gezien van zijn eigen opvattingen. Zolang hij tenminste niet diezelfde opvattingen, en zijn rol als kunstenaar, meeneemt naar de Tweede Kamer. En houdt Wertheim een mooie argumentatie voor een herwaardering van het begrip ‘safe space’. ‘Het is juist een plek waar je veilig alle opvattingen en amorele dingen kunt ervaren, niet en plek om je daarvan af te zonderen.’
En dan komen we ook nog op Louis CK en Woody Allen. Luister hier dus naar drie kwartier debat over moraal in de kunstkritiek.
We gaan er volgende keer op door, dus mocht je zelf ook iets in te brengen hebben voor een volgende opname: laat het ons weten (leden hebben voorrang).