Bizarre parody of a rock star and philosophical twists at Fringe Festival #tf2010

Nik van den Berg is ongetwijfeld iemand om in de gaten te houden. In theater Bellevue geeft hij in een bizarre act een parodie op een rockster. ‘Is dit het nou,’ denk ik even, maar al snel is duidelijk hoe knap Van den Berg gestalte geeft aan dit podiumbeest in bontjas. In een onverstaanbaar taaltje speelt hij een aantal nummers waarbij hij de maniertjes en gebaren van een groot rockartiest minutieus uitbeeldt.

Langzaam drinkt hij een slok thee, neemt nog een trek van zijn sigaret, laat de as in zijn thee vallen en gooit dan, in opperste concentratie, de hele sigaret in de thee. Een geluidsband start, waarna Nik met zijn elektrische gitaar het concert begint. De nummers in NIK©#2 gaan over het leven, de problemen en moeilijkheden ervan. Maar het zou net zo goed kunnen gaan over het smeren van een boterham met kaas. Van den Bergs timing is weergaloos, net als zijn inleving. Dit werkt zeker op mijn lachspieren, al zullen er ook mensen zijn die er meer van verwachtten.

Een totaal andere insteek heeft IK IS EEN ANDER en de orde op zaken van Annelies Appelhof en Hanne Struyf. Hoe sta je in het leven en hoe leg je je vinger erop? Het stuk filosofeert over wat nu waar is en hoe je nu weet of iets is zoals het is. ‘Ik heb geen toneel gespeeld, ik werd gespeeld’, roept Struyf wanhopig en de dames discussiëren er enthousiast op los. Het is niet eenvoudig om deze poëtische twisten te volgen. Een prachtige oude piano, stoelen, rozen op de vloer en een aantal plexiglazen platen vormen het decor. Als Appelhof, gewikkeld in plastic, in een gevecht wordt begraven onder al de rozen levert dat een prachtig beeld op. Net als de eindscène. Appelhof kruipt in een kleine plastic box en kan letterlijk geen kant meer op. Gevangen in haar eigen leven.

IK IS EEN ANDER en de orde op zaken van TG Haan. Fijnhout Theater, Amsterdam, 7 september.

Foto: Stuk van het decor van ‘Ik is een ander’ van TG Haan. Foto: Henk de Jong